YENİDEN SEVEBİLİR MİSİN

29. Bölüm / Büyük Plan

Benim geldiğimi fark etmiyor olacak ki benim tarafıma dönmedi bile. Boğazımı temizledim beni fark etmesi için

Sanki gözleri açık bir şekilde yeni uyanmış gibi yerinden sıçradı, beni gördüğünde halime bakıp mahçupça kafasını eğdi

"Günaydın" dedim uzun zamandır konuşmadığım için kısık çıkan sesimle

"Günaydın, erkencisin" diye konuştu

Saat daha 7'ydi

Başımı sallayarak "Eve geçeceğim ben" dedim

Birşey demeyerek kalktı "Sen bilirsin, bırakırım ben seni" dedi

Elimle durmasını işaret edip "Ereni çağırdım o bırakacak sağol"

"Bade ben vallaha bilmiyordum bak yeni öğrendim" biliyordum yeni öğrendiğini. Zaten suçlamıyordum onu

"Biliyorum Ömer, sana kızgın değilim zaten. Sadece biraz kafamı toparlamak istiyorum, bu arada gün içerisinde sahil kenarına çağıracağım seni, aklımda birşeyler var" kaşları çatıldı

"Ne var aklında" diye sordu, daha öğrenmesine vardı. Kendime şuan ben bile güvenemiyordum, En büyük olayı gidip gerçekleştirebilirsem planımı anlatacaktım onada

"Sonra konuşacağız bunları. Şimdi gitmem gerek görüşürüz" diyerek çıktım odadan. Peşimden geldiğine dair adım seslerini duymuştum

"Dikkat et kendine, lütfen bir anda yanlış birşeylere karar verme" dış kapının önüne geldiğimde durdum.

Dediklerine karşı yüzümü Ömere çevirsem de birşey demeden çıktım evden.
~
Kalbime bıçakların yolculuk boyunca saplandığını hissediyordum.
Eve girişim odaya çıkıp oturup ağlayışım, her geçen saniyede kendi kendimi öldürdüğümü hissediyordum.

Niye yapıyordum bunu kendime? Niye böyle acı çekmeme kendi kendime sebep veriyordum?

Bahçede otururken elinde papatyalarla Batu bana doğru yaklaştı. Sabah moralimin bozuk olduğunu fark edip beni mutlu etmeye çalışıyordu, bu kadar ince düşünen bir adama birazdan yapacaklarım yüzünden kendimden bir kez daha nefret ettim

İçtiğim sigara dumanı boğazımda kalırken nefesim kesilmiş gibi öksürmeye başladım.

Batu hızla yanıma gelmişti

Kendime gelmeye çalışarak "İyiyim" dedim.

Gözlerim tekrardan papatyalara kaydı, içim paramparça oldu

İçimde hissetiğim acıyla tersçe konuşmaya çalıştım. "Bunlar ne"

"Sana aldım" diyerek gülümsedi, böyle yapması içimdeki vicdanı çok daha fazla arttırıyordu.

"Seninle bir şey konuşmak istiyorum Ayaz" diyerek daha fazla uzatmak istemedim. Her geçen saniye yapmaktan vazgeçiyordum

Takındığım yüz ifadesi ile kaşları hafifçe çatılsada "Olur konuşalım güzelim" diye sakince konuştu

Gözlerine her baktığımda içimde kendime olan nefretim artarken bakışlarımı gözlerinden çektim. Ayağa kalkarak "İçeride konuşalım" dedim. Bana ayak uydurarak peşimden içeri girdi

Karşı karşıya geldiğimizde konuya nasıl gireceğimi hala bilemiyordum. Kafamdaki tartılar hala yerinde oturmuş değildi

Birkaç dakika sessizce duvarı seyrederek kafamla baş başa kalırken sessizliği Batu bozdu "Bade geldiğinden beri birşeyler var sende, korkmaya başlıyorum artık bir sorun mu var?" Diye sordu