သီအိုရီမဲ႕ေသာ ... ခ်စ္ျခင္းပုစၧာဝယ္ [ ZG & Uni ] သီအိုရီမဲ့သော ... ချစ်ခြင်းပုစ္

Episode ( 21 )

[ Zawgyi ]
---------------

အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးထက္တြင္ တရိပ္ရိပ္ေျပးလႊားေနေသာ Express ကားတစ္စီးေပၚ၌ ျပတင္းေပါက္ကေနတဆင့္ အျပင္ျမင္ကြင္းကိုေငးျပီးလိုက္ပါလာတဲ႕ေကာင္ေလးကို ရွိန္ဝါ ငဲ႕ႀကည့္လိုက္သည္ ။

ငါနဲ႕အတူတူဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္လိုက္ရဲလားဆိုတဲ႔ေမးခြန္းကို တြန္႕ဆုတ္ျခင္းမရွိေသာအမူယာျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပသည့္ေကာင္ေလး ။ ထိုမ်က္လံုးေတြရဲ႕ယံုႀကည္ခ်က္က သူ႔ကိုတမင္စိန္ေခၚလိုက္သလိုပါပဲ ။

မင္းတကယ္ေနနုိင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးတယ္ Dawn !

မေရာက္ျဖစ္တာ ၁၀ စုနွစ္တစ္ခုစာေက်ာ္သြားတဲ႕ေနရာေလးကို ရန္ကုန္မွာဘာပစၥည္းမွမက်န္ေတာ့ေအာင္ ကားကအစ အကုန္ေရာင္းပစ္ျပီးထြက္လာခဲ႔တာ သူ႕ဘဝကိုေရစုန္ေမ်ာပစ္ဖို႕ထက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို သူ႕အနားကေန သည္းမခံနိုင္စြာထြက္သြားေစခ်င္တဲ႕စိတ္ကပိုသာေနသည္ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ေရာက္ဖို႕နီးလာေသာထိုေနရာေလးက သူ႕ကိုမွတ္မိႀကပါ့မလား ။ သူေတြ႕ခ်င္တဲ႕သူေတြ အဲ႕ေနရာမွာေကာဆက္ရွိေနႀကပါအံုးမလား အတိအက်မသိေပမဲ႕ သူ႕ဆီမွာတျခားသြားစရာေနရာဆိုလို႕ စဥ္းစားမရခဲ႕ ။ 

သူ႕အနီးနားကလူေတြနဲ႔အေဝးဆံုးေနရာ ။
မႀကားခ်င္တဲ႕ သတင္းေတြဆိုးေတြနဲ႔ကင္းတဲ႕ေနရာ ။
သူ႕ကိုမသိတဲ႕သူေတြပဲရွိမဲ႕ေနရာ ။
အထူးသျဖင့္ သူနဲ႕ဟိုေကာင္ေလးအေႀကာင္းကိုေပါ့ ။

ျပင္ဦးလြင္မွႀကိဳဆိုပါသည္ဆိုတဲ႕ဆိုင္းဘုတ္ေလးကိုျမင္ေတာ့မွ အေတြးလြန္ေနတာေတြကိုရပ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ညကတည္းကထြက္လာတာမို႕ မနက္ခင္းအခ်ိန္ေဝလီေဝလင္းျဖစ္ေနေသာ ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕ရဲ႕အလွတရားဟာ ျမဴေတြႀကားထဲဝိုးတိုးဝါးတား ။ ေအးခ်မ္းျပီးတိတ္ဆိတ္လြန္းတဲ႕ျမိဳ႕ငယ္ေလး အနားယူအပန္းေျဖခ်င္စရာေကာင္းတဲ႕ျမိဳ႕ငယ္ေလးကို သူကေတာ့ မေအးခ်မ္းျခင္းေတြသယ္ေဆာင္လို႕ အနားယူဖို႔လာတာထက္ ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္လာရွာတယ္ေျပာရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္ ။ သူနဲ႕အတူ ဒုကၡကကပ္ပါလာျပီးသားပဲမဟုတ္လား ။

" အဟမ္း ! "

အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕သူရဲ႕အသားကိုမထိခ်င္ေလာက္တဲ႕အထိျဖစ္ေနတာမို႕ တို႕ျပီးလည္းမနိူးခ်င္ ။ ဒါေႀကာင့္ ကားဂိတ္မေရာက္ေသးခင္ ေခ်ာင္းဟန္႔သံေပးလိုက္ေတာ့ အိပ္မွုန္စုတ္ဖြားပံုစံျဖင့္ အိပ္တစ္ဝက္နိုးတစ္ဝက္ မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္လာသည္ ။