Sana Öğreteceğim [Rosekook]

PART 26

Kanımın içinde gezindiğini hissediyorum.

"Sakinleş jen, taehyung takılmış işte." Jennie tekrar ofladı. "Nasıl takılmış olabilir chaeyoung! Resmen boyumla dalga geçip beni yere gömdü!" Kendimi gülmemek için çok zor tutuyordum. Tamda jen'in dediği gibi olmuştu.

Taehyung, jennie'ye takılmak istemiş fakat jennie biraz fazla ciddiye almış ve taehyung'u dövecek dereceye gelmişti.

Biz jennie ve taehyung'u ayırırken, görevliler çoktan elbise önerilerini önüme sıralamışlardı.

Sonrası kolay olmuştu. Görevliler,miyeon ve jennie sayesinde hemen bütün ihtiyaçları seçip almıştık.

Şimdide seoulde ki evimdeydik. Jennie ile birşeyler yemiş şimdide birşeyler içiyorduk.

"Aish, ne diye sinirlendiysem." Onu onayladım. "Evet, çok gereksiz. Takma kafaya jennie."

"Seçimlerin harika! Jungkook kesinlikle sana aşık olacak!" Jungkook'un bana aşık olması.

Keşke...

Miyeon birkaç işi olduğunu söylemiş ve beni geri götürmek için geri geleceğini söylemişti.

Onu çok sevmiştim. İşine oldukça odaklı olsada kafa yapısı benimle uyuşuyordu.

Kafamı dağıtmaya çalışıyordum fakat olmuyordu. Jungkook ile ben yanlız gidecektik.

Bu düşünce kalbimi öyle hızlandırıyordu ki...

Keşke bazı engeller olmasaydı da onunla farklı şekillerde tanışabilseydik.

Davet buradaydı ve tatil köyüne gitmeye gerek yoktu.

Davete kadar evimde kalacaktım. Sonra benim hayalimide işin içine katarsak, jungkook beni alıp birlikte davete gidecektik.

Tabi ne kadar gerçek olurdu bilmiyordum.

Jennie çoktan gitmişti. Biraz daha kalmasını istemiştim fakat kendince işlerinin olduğunu söyleyip bana iyi şanslar dileyip veda etmişti.

Boşluğum varken annem ile görüşecektim. Onu çok özlemiştim. Ablamda oradaydı. Fakat onu özlediğim söylenemezdi.

Görmekde istemiyordum. Fakat görmek zorunda kalacaktım.

Jungkook ile böyleyken gerçekleri asla farketmesini istemiyordum. Beni sevsin,benimle ilgilensin istiyordum.

gözleri benim gözlerimdeyken benimle konuşsun istiyordum.Fazlaydı,biliyordum.İçimde tarifi imkansız bir kelebeklenme vardı. Engel olmak çok zordu. 

Çalan telefonumla kendime geldim. Jungkook arıyordu.

"Efendim"Bekletmeden açmıştım.

"Alo, Nasılsın?" Dudaklarımı birbirine bastırdım.Halimi sormasına bile eriyebilirdim. 

"İyiyim,Evdeyim işte.Dinleniyorum. Sen?"

"İyiyim.Alışverişin bittiğini duyunca bir arayayım dedim. Nasıldı içine sindi mi aldıkların?" 

"Ah tabii ki sindi! Kesinlikle davete yakışır harika kıyafetler aldım."

"Ah,çok sevindim. Pekala, sonra tekrar görüşürüz o zaman." Hemen kapatıyormuydu? Acaba onu evime davet etsemiydim? 

Ahh..

"Şey,Peki.Görüşürüz o zaman." Telefonu kapattığında,aklımdan geçen şeyi söyleyemediğim için sinirle elimi anlıma vurdum.

"Ah, Aptal chaeyoung." 

Ardından evde fazla durmamam gerektiği geldi aklıma.Annemi fazla bekletmek istemezdim. 

Bir taksi çağırıp,adresi söyledim. Onlara bu davet işini söylememiştim. Bir işimden dolayı seoule geldiğimi ve onları ziyaret edeceğimi söylemiştim.

Onlarda çok sevinmişlerdi. Annemin kurabiye yaptığına emindim.

Çok geçmeden taksi yıllarımın geçtiği evin önünde durduğunda, parayı verip indim. Çantamı omzuma takıp girişe adımladım.

Kapı daha ben çalmadan açıldığında, şaşkınlığımı gizleyemedim.

"Aigoo! Biricik kızım gelmiş!" Şaşkınlığım son bulduğunda,Gülerek sarıldım ona. Çok özlemiştim.

"Gel,durma öyle. kurabiye yaptım, ablanla senin en sevdiğinden." Ablamın evde olduğu farketmem kısa sürmüştü.

"Chaeyoung, hoşgeldin." Ablamla kısa bir şekilde sarıldım. "Hoşbuldum abla.Asıl sen hoşgeldin." 

Tatil yapmak için kısa süreli eve geldiğini duymuştum. 

Ablam odasından telefonunu almaya gittiğimde mutfaktaki masaya oturdum. "Chaeyoung, kötü birşey yok demi kızım. Birden geldin öyle işim var diye." Ablam yokken bu davet işini söylesem olurdu. 

"Merak etme anne.Kötü birşey yok. Bir davet için kıyafet bakmaya geldim." Annemin kaşları çatıldı. "Ne davetiymiş bu."

"Ah, Jungkook'u biliyorsun. Jeon Jungkook. Şirketlerinin bir organizasyonu varmış. Benden ona eşlik etmemi istedi. Bende kabul ettim."

Annem baya şaşırmıştı. "Chaeyoung! İnanmıyorum! harika birşey bu!"  gülmeye devam edip annemi onayladım. 

Evet cidden harikaydı! "Ahh telefonum yukarda kalmış.Hemen geliyorum." Annem merdivenlerden yukarı çıktı.

Arkamdan bir alkış sesi geldiğinde, arkamı döndüğümde ablam alaycıl bir şekilde bana bakıyordu.

"Marifetmiş gibi söylemene ne demeli chaeyoung?" 

"N-ne?"

"Benim eski sevgilimle takılmaya utanmıyor musun? Üstelik onunla barışma evresindeyken.."