"အင်း...မင်းလည်းနားတော့...goodnight..."
"အွန်း...goodnigth...baby..."
Babyဆိုတဲ့အသံလေးဟာ မသိမသာတိမ်ဝင်သွားခဲ့တာ jniတစ်ယောက်မကြားခဲ့....ဒီညတော့ ကောင်းကင်မှာကြယ်တွေစုံကာ လှပေနမှာသေချာတယ်....BossJရဲ့ရင်ထဲဖြတ်ပြေးခဲ့တဲ့ လှိုင်းလှလှလေးက အတူတူရှိနေပေမယ့် မပိုင်ရသေးတော့ ပူပန်နေတုန်း....
တစ်ယောက်လည်း ဝန်သာမခံတာ တိတ်တိတ်လေးရင်ခုန်နေခဲ့ပြီ...တက်တူးကြောက်တဲ့ကောင်လေးဟာ အခုတော့တက်တူးပိုင်ရှင်နားနေရင်း ခုန်နေပါသောနှလုံးကိုထိန်းရတာ အလုပ်တစ်ခုပေါ့....
BossJတစ်ယောက် အိပ်ရာထဲအိပ်လို့မပျော် ဖူးပြည့်နေတဲ့နူတ်ခမ်းလေးကိုသာ တွေးနေတာမို့....အိပ်လို့ပျော်မလား...သူ့များလုလေမလား စိုးရိမ်စိတ်က ညည့်နက်စေတဲ့အတွေးပေါ့....သူ့ရဲ့ပြိုင်ဘက်namjoonကိုပူရတာလဲ အလုပ်တစ်ခု....သူပိုင်တာပါလို့ တံဆိပ်ရိုက်ပြီးတာနဲ့ ဘာအကောင်မှတောင်အကပ်ခံမယ့်ပုံမပေါ်...ရင်ခွင်ထဲထည့်လုံခြုံအောင် သိမ်းထားမယ်ဆိုတဲ့လူမျိုး....အချစ်ကညင်ညင်သာသာချစ်ရင် တစ်ဖက်လူအတွက်ပျော်ရွှင်မူနဲ့ သာယာမူပဲရှိမှာ....ကြောက်စရာကောင်းအောင်ချစ်ပြတဲ့အခါ....တစ်ဖက်လူမှာဝန်ထုတ်ဝန်ပိုးဖြစ်လိမ့်မယ်....
ဘူဆန်ရဲ့အငွေ့အသက်မှာချိုမြမူတွေပဲရှိခဲ့တာမို့....ဆိုးလ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါ....အဲ့ဒီချိုမြမူတွေပဲ ရှိနေစေဖို့...နှစ်ယောက်လုံးဆုတောင်းမှာအသေအချာပဲ.....
____________________________
မျှော်နေတဲ့ဒါဒါတို့ရေ ကြာသွားရင်🙏🙏
Thank my readers,
💜Minna💜
____________________________
**zawgyi**
ဘူဆန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ညမီးေရာင္လမ္းေဘးဓာတ္တိုင္ေလးနားက အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ေတာ့ပိုကီဆိုင္ေလးကို ေတာက္ပေစတဲ့ရွိန္အဝါေပးေနေသာ ေ႐ႊပုံေပၚထိုင္ကာႀကီးျပင္းလာတဲ့ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္လူသားေလးႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဆိုင္ေလးကပိုၿပီးလင္းထင္းေနသေယာင္.....
ဆိုင္ရွင္အေဒၚႀကီးက
"ရပါၿပီသားတို႔...."
"ေက်းဇူးပါ....မင္းမစားဘူးလား..."တဲ့ေမးသာေမးေနတာ....မ်က္လုံးကပန္းကန္ထဲျပဳတ္က်မတတ္ဘဲ....
