Taslakta hazır olan son bölümdü. Diğeri ne zaman gelir bilmem zaten gerekli açıklamayı dün duyuru da yaptım.
İyi okumalar dilerim.
••••••••
| MEHİR |
Yorgundum.
Ama bu bedenen değildi biliyorum, bu artık sevgisine yenik düşen kalbimin koca okyanusta çaresiz çırpınışlarıydı
Bazen düşünüyorum da sevgi insani gerçekten bu kadar mı çaresiz bırakır diye ? Sonra aklımın en ücra köşesine kazınmış bakışları gelmişti.
Bakışların da sevgi var dediğim adamın aslında gözlerin de koca bir hiçlik yatarmış da benim bundan haberim yoktu.
Ne yapayım, ben hayatım da sevgimi görmüşüm de bilecektim o duyguyu , bana öyle bakınca, saçlarımı okşayınca sevdi zannettim.
Herkesin illet gibi baktığı bu kıza sonunda biri değer verdi diye düşünürken bana en ağır darbe atan kişi olmuştu.
Güldüm..acizliğime , kaybedişlerime , hala ona bakınca içten içe hızlanan yüreğime.
Sol gözümden akan yaşlı burnumu sertçe çektiğim de titreyen parmaklarım onun için akan damlayı usulca silmişti.
Kafanın içinde öyle kelimeler açığa çıkıyordu ki ? Bir türlü dilimden savrulmayan duygular göğüs kafesime koca bir taş bırakmıştı.
Ağlayarak bağırmak istiyordum, kimsenin olmadığı yerde kendimi özgür bırakmak istiyordum.
Mümkün olmasada bunu yapmak için direnen kalbim artık üzerin de ki bu yükü kaldıracak ahvali yoktu.
Kalbim yorgundu...artık atmamak istiyordu. Bunu hissedebiliyordum.
Ama aklım bana kinimi , içimde yaktığım intikam ateşini fısıldıyordu.
Son iki kişi!
Canımı yakan son iki kişi!
Efehan Karadağ , annie eliza clark.
Bu isimler gece yastığa başımı koysam da aklımdan gitmiyordu. İçimde ki sinsi şeytan kalplerini yerlerinden sökmek için gün sayıyordu.
Ne olursa acımayacağını, önüne çıkan kim olursa olsun katledeceğini söylüyordu.
Madem onlar kötüydü, bende olacaktım. Madem onlar can kıyıyordu bende kıyacaktım. Madem merhamet yoktu.
Ayaklarıma dâhi kapansalar merhamet edilmeyecekti.
Kendi kendime fısıldadığım intikam yeminleri içimde ki yanan ateşe koca bir benzin dökerek kendini daha da belli etmişti.
"Yenge gelebilir miyim?"
Kapının ardından duyduğum sesle yeşil harelerimdem akan damlaları teker teker sildim.
Göz bebeğimin içi kendimi ağladığım için kırmızılaşsada oturduğum tekli koltuktan kendime çeki düzen vererek bacak bacak üstüne attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARADAĞ |+18| (HÜKÜMDAR SERİSİ 1)
General Fiction"Unutacağını düşünüyordum ?" "Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam" Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti. Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden...
