KARADAĞ |+18| (HÜKÜMDAR SERİSİ 1)

•31•

Bana instagram adresinden ulaşabilirsiniz 'Sadecegece000'

İyi okumalar dilerim.

•••••••••••••••

MİRALİ KARADAĞ

Kurtlukta kanun düşeni yemektir derler , karanlık bir vadi dört bir yanı çakallarla çevrili dağ ve en zirvede olan Taht.

Bu taht bana aitti , burası benim hükümdarlığımdı. Ben izin vermeden nefes alanın hakkı dâhi olamazdı.

11 kişilik bu sürünün başı bendim. Can almayı da , hak vermeyi de , adaleti de soyumdan gelen hükümdarlık vazifesini yerine getirirdim.

Kuşaktan kuşağa geçen bu taht babamdan bana belki de ileride oğluma kalacaktı.

Kader ne gösterir bilinmez ama emin olduğum tek şey ölümün bir nefes gibi  ensemde olduğuydu.

Büyük soğuk bir deponun tam ortasında kurulan masa ve karşım da oturan 10 kişi.

Hepsi kana susamış, öldürmek için can atanlar , racon bilen , kadına ve çocuğa zarar vermeyenlerdi.

Ama sürüde bir de kötü köpek vardı. Adım adım ne yaptığına dair her şeyi bildiğim , pençelerini boynunda tuttuğum adam Faris Atacan.

Gözünü şehvet ve para hırsı bürüyen ,  arkamdan iş çevirmeye kalkışan bu kötü köpeğin benim vadimde işi yoktu.

"Buraya bizi toplamanın nedeni nedir Karadağ"

İspirlinin sesi ile elimde ki babadan yadigâr olan tesbihten gözlerimi ayırarak ona döndüm.

"İhanet ispirli ihanet"

"O zaman bedeli ölümdür. Masada olan masada ölür. Bu kuralı sen koydun Karadağ"

Başımı yavaşça sallayarak elimde ki tesbihi masaya sertçe vurduğum da çoğu adam irkilerek sandalyesini geriye çekti.

"Sürüye çakal dadanmış kendi başına av arar. Ama unuttuğu bir şey var o da ben izin vermeden nefes dâhi alamayacak olması"

"Çakal kim ? O av kim? Karadağ"

Ünal'ın sorusu ile gözlerimi faris'e diktiğim zaman herkes cevabı almış olacak ki sandalyelerine sinerek seslerini çıkartmadılar.

"O sözler banamıydı Karadağ ? Ama unuttuğun bir şey var o da benim asla ihanet etm-"

Elimi yavaşça kaldırdığım an sözünü yarıda keserken sağ tarafım da olan ilyas çoktan onun yanına giderek başın da dikilmişti.

"Kötü köpek sürüye ihanet ederse bedelini canıyla öder. Sana benim masada bundan sonra yer yok Faris"

Ayağa kalkacağı an ilyas omzundan bastırarak kıpırdamasına izin vermezken masaya bıraktığım tesbihimi tekrar elime aldım.

İlyas gözlerimin içine bakarak benden emir beklerken bakışlarımı masada bulunan her birinin üzerin de gezdirdim.

"Bunu asla unutmayın. O kafa derilerinize kadar yazın , benim raconum yere düşerse sizin yatacak mezarınız dâhi olmaz"

Başımla işaret verdiğim an koca depoda yankılanan silah sesi gözlerimi tekrar tesbihime diktim.

Farisin leşini ilyas sürükleyerek deponun çıkışına doğru atarken masadakilerin gözü yere dökülen kandaydı.

"Şimdi gelelim asıl meseleye, büyük ortadoğu projesini biliyorsunuz. Devletler illegal yoldan onlara silah satmamızı istiyorlar"

Sözlerimle çoğu sandalyesin de dikleşirken paranın lafı bile bunlar için yeterdi.