IKAW NA

Kabanata 4

Ano naman pag-asa ko na magkaroon dito ng kaibigan, minsan naman akong hindi na talaga umaasa pero parating na rin ako sa Legal age, 1 year nalang, wala parin akong kaibigan sa bagong tirahan ko, pangsampung lipat ko na rin 'to at pang pitong paaralan na, di gaya ng mga kaklase ko ngayon na mula Pre-school hanggang Senior high school consistent sa Alma mater 

Sumama ako sa isang malaking okasyon na naganap sa Church namin, isa kasi ako sa laging nagiging representative sa Choir bilang Alto. Mag-isa ako sa upuan na nasa Bus, bakante parati yung katabi ng inuupuan ko. Hindi naman ako magtataka kung may gustong makipagkaibigan sakin kahit matanda pa sakin ng limang taon, ang tingin nila sakin mas ate ako dahil sa height ko. Hindi rin ako mahilig mang-intertain, hindi naman sa boring pero sabay sa trip at kailagan lang ilugar

"Hi, dito nalang ako ah"

Sabi na nga ba mas matanda talaga sakin makikiupo dito sa tabi ko, pag nag Bus stop talaga bababa ako para bumili ng makakain. Kaya naghintay lang ako mag-annoounce ang driver para huminto ng 15minutes at tumakbo agad ako 

"10 pieces of choco butternut, 10 bavarian at 10 chocolate donuts"
"Here po, package donut, milktea po?
"Dark choco with extra pearls"

Pagbalik ko sa Bus at pagkaupo sa upuan ko dali-dali kong binuksan at pinakita ang isang box ng Dunkin Donuts

"Kuha po kayo" Alok ko, alangan ako lang kumain, andami nito
"Hala ikaw lang talaga yung kilala kong palakain na hindi tumataba" Tumayo sa pagkakaupo sa Bus yung babae, hindi ko kasi sila kilala, I just introduce myself the first time I transfered here
"Pano niyo po nalalaman"
"Naoobserbahan ko lang, panay ka bili at hindi nauubusan ng pagkain" Agad na sabi niya
"At... maraming pera pambili, ang galante lang"
"Hahaha" Agad na ngiti ko

Grabe isa daw ako sa mga taong sobra kung kumain pero hindi nananaba, bakit hanggang ngayon wala akong mahanap na lalaki para sakin, o baka meron na pero pilit ko lang itintanggi na wala dahil ayaw ko pa at hindi ako sanay. Marami rin ang umaaligid sakin dahil imbis na sagutin ko ang tanong nila kung pwede manligaw ang lagi ko nalang nasasabi ang linyang 'Tara kain, libre ko na' kasabay non ay akbay sa kanila, parang hindi sila narereject pero wala parin silang pag-asa

Mahilig at sanay akong mag-isa.

"Ang Ganda mo po"
"Ang professionally prepared pa sa mga bagay-bagay"
"Kami kasi wala laging dalang pera, lahat libre lang" 

I smiled then they just continue to eat

Bakit nga ganon, kung nasa akin pala yung mga katangian ngunit wala naman nagkakagustong ligawan ako. Ay meron pala sadyang Hindi ko lang type, sa bilyong tao ba naman sa mundo kahit pa alam kong bihira lang makatagpo ng kahati ko, meron at meron parin 'yan, nasa tamang paghihintay lang

Ilang church na rin ang nilapitan ko para manalangin, first and foremost I always pray for my studies, to be a Board Examiner Passer bago magtrabaho at bago ako magkaboyfriend at the age of 30, alam kong may enough time ako para doon kaya hindi ako na-hesitate, ayaw ko naman lalo ng jowa at hindi legal, family oriented at religeous person pa naman ako tapos Simple Life Rules hindi ako makapag-wait. Patience may ward off great disaster kesa naman sa one impatience can ruin a whole life, no, Duh!

"Baba tayo sa Chimes, kakain ako noodles ate"
"Sino ang diretso sa kapilya?"
"Lahat bababa" Sabi nung katabi ko
"Ikaw ba Azzih sasama ka samin?"
"Ah? oo, kakain ako footlong"
"Mukhang wala nang kakain sa bahay ah"
"Ah syempre baka paghugasin pa ako, mahirap na"
"Tulog agad pag-uwi no"
"Lalakarin po natin pauwi?" Tanong ko
"Oo, mabilis lang 'yan kapag maraming kasama"

❅❅❅

Linggo ngayon kaya nag jogging ako sa U.P Diliman mag-isa ulit, gaya nga ng sabi ko wala kong kaibigan kahit ilang ulit na akong magpalipat-lipat ng school o bahay. May biglang nag-chat