"ဟုတ်ကဲ့Boss..."
ပိုရန်ကောBossရယ်....
{A\N-လူတွေကချစ်တက်လာရင်....ဘယ်လောက်ပဲကြမ်းတမ်းပါစေ....ချစ်ရသူကိုတော့ မမြင်စေမတွေ့စေချင်ဘူး...မခံစားစေချင်ဘူးလေ....သူလည်းဒီလိုပဲပေါ့....သူကသာMafia သူ့ကောင်လေးအတွက်တော့ သူကနူးညံတဲ့နတ်ဘုရားပဲလေ....}
____________________________
အရိပ်လေး upပြီနော်...လွမ်းနေလားဟင်😢
Thank my readers,
💜Minna💜
_____________________________**zawgyi**
ဘူဆန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ညေနဆည္းဆာေလးနဲ႕အတူ ေတာက္ပလြန္းတဲ့Jeonအိမ္ေတာ္ထဲက လူသားေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး ညေနစာေလး....
ျပည့္စုံတာထက္ပိုလြန္းတဲ့လူသားေလးကရွိေနေတာ့ အၾကည့္မလႊဲနိုင္တဲ့BossJနဲ႕ အစားအစာေတြခ်ည္းပဲငုံစားေနတဲ့ အစားဘုရင္CEO Jinတို႔ရဲ႕ ႏွစ္ဦးႏွစ္ေယာက္ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလး...
ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့အစပ်ိဳးျခင္းမရွိပါဘဲ လက္ဆြဲလို႔ေခၚရတဲ့အထိ သဝန္တိုခဲ့သူ...
မသိတဲ့သူေၾကာက္ပါတယ္ဆိုတဲ့သူက တက္တူးနဲ႕လက္ပိုင္ရွင္ဆြဲရာ လိုက္ခဲ့သူ....
တစ္ေယာက္ကေတာ့ လိုလိုခ်င္ခ်င္နဲ႕ ျမတ္နိုးျခင္းကိုပုံေဖာ္ေနေသာ္လည္း ႏူးညံမူကိုမသိပါဘဲ တဇြတ္ထိုးလူသား....
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေၾကာက္ပါတယ္လို႔အမည္ခံေနတဲ့ တက္တူးေလးဟာ မသိစိတ္မွာခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ တိတ္တိတ္ေလးဝန္ခံတဲ့လူသား...ဝမ္းနည္းရိပ္သန္းလာတဲ့မ်က္လုံးဝိုင္းက မ်က္ရည္ေတြမစီးဆင္းေစဖို႔ ပူပန္ခဲ့ေသးတာ....ေၾကာက္တာကသူ႕ရဲ႕အရိပ္ဆိုးအသိစိတ္.....မ်က္လုံးဝိုင္းေလးမနာက်င္ဖို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္တာ မသိစိတ္....
ဦးေႏွာက္နဲ႕ႏွလုံးသားရဲ႕ လြန္ဆြဲမူမွာႏွလုံးသားကို အနိုင္ေပးဖို႔ ပိုင္ရွင္ကသာအေရးႀကီးဆုံးပဲမို႔ ....ပိုင္ရွင္ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ႏွလုံးသားနဲ႕ဦးေႏွာက္ကနားေထာင္ဖို႔ရာ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ္....
"အဟြတ္....အဟြတ္...."
လူကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ စားေတာ့မလိုပဲ
စိုက္ေနတဲ့မ်က္လုံးဝိုင္းေလးေၾကာင့္ မေနတတ္ေတာ့ပဲ အစားေတြသီးပါေလေရာ...
"ေရာ့...ေရ...ေရေသာက္လိုက္ဦး...ေျဖးေျဖးစားေလကြာ..."
ေဟာဗ်ာ...စားေနရင္းသီးေရာလား...ကြၽန္ေတာ္အလွေလးက...
