ဒုန္း....
သြားရွာၿပီဖုန္းေလးေတာ့ ကြဲရွာၿပီအစိပ္စိပ္အမႊာမႊာနဲ႕....မွန္တျခား အဖုံးတျခား...ေဒါသဟာထိန္းဖို႔ရာ ခက္သထက္ခက္လာေလၿပီ....
"ဒီေခြးေကာင္ေတာ့...ဘာလို႔လာကပ္ေနတာလဲကြာ....တျခားလူနားကပ္ပါလား ....ဘာလို႔ငါလူနားကို....ငါေတာင္မေရာက္ေသးဘူး...ေခြးတေတာင္းစားက ေရာက္ေနၿပီ...က်စ္..."
[A\N-ကြၽန္မဆဲတဲ့အသုံးအႏူန္းေလးေတြထည့္ထားတာ ကြၽန္မအမ်ိဳးသားကုိနန္းေက်ာ္ကို ထိခိုက္ေစလုိတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်ကၼပါဘူးေနာ္ တစ္မ်ိဳးထင္ေနမွာစိုးလုိ့]
ခြမ္....
ခုတင္ေဘးစားပြဲက အလွပန္းအိုးေလးလည္း အလွပ်က္လို႔ ကြဲရွာၿပီ.....
"အေပၚထပ္က ဘာသံေတြလည္း ေဒၚႀကီး..."
ကြၽန္ေတာ္ဝင္လာတာနဲ႕ အသံေတြကက်ယ္လာတယ္...
"မသိပါဘူး...yoongiရယ္...မင္းတို႔bossကဘာအလိုမက်ျပန္လဲမသိပါဘူး...ညကျပန္လာထဲက အခန္းထဲကမထြက္ဘူး...မနက္က်ေတာ့လည္း ေဒၚႀကီးေရာက္ထဲက ကြဲသံေတြၾကားေနရတာပဲ..."
"ဟမ္...ညထဲကလား...ညကbossကဘယ္သြားလို႔လဲ taehyung..."
"မေန႕ညေနကေတာ့ Dynamiteကိုသြားမယ္တဲ့ေလ...."
"လာပါသြားၾကည့္ရေအာင္....တစ္ခုခုျဖစ္ေနလားမသိဘူး..."
Bossကတစ္ခုခုအလိုမက်ရင္ အရင္ကဆို ေဒါသဟာတစ္ေန႕ဆက္ႏွစ္ရက္ဆက္အဲ့လိုမ်ိဳး...အခုလည္းဘာေတြျဖစ္လာလည္းမသိဘူး...bossမွာေျပးၾကည့္မွာကြၽန္ေတာ္နဲ႕taehyungပဲရွိတာေလ....
အေပၚထပ္ကိုသြားၿပီး အခန္းတံခါးေခါက္ေတာ့ အသံမလာ...
"Boss..Boss.."
ခနေနေတာ့မွ...
"ဘာလဲ....ဘာလာလုပ္တာလဲ..."
ဒီေကာင္ေတြကတစ္မ်ိဳး...စိတ္တိုေနရၾကားထဲ.....
"ဝင္လာခဲ့မယ္ Boss..."
ခြင့္မေတာင္းပဲဝင္ရင္ မႀကိဳက္တာမို႔လို႔ပါ...
"လာခဲ့....ေအာက္ကိုၾကည့္ၿပီးလာ..."
ဒီေကာင္ေတြကို ရွင္းခိုင္းရမယ္...
"ဟာ...Boss..."
ဘယ္လိုေတာင္လား...အခန္းက...
"ဘာလို႔ေအာ္တာလဲ taehyungမင္းကတစ္မ်ိဳး..."
"မဟုတ္ပါဘူး...အံ့ၾသသြားလို႔ပါbossရဲ႕..."
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲBossရယ္ တစ္ခန္းလုံးလည္းရစရာမရွိေတာ့ဘူး...ဖုန္းလည္းကြဲေနၿပီ....ဖန္ကြဲေတြေရာ...မဆင္းနဲ႕Bossအေပၚမွာေန..."
Bossကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိတ္႐ူတ္ေနပုံ...သပ္သပ္ရပ္ရပ္အနက္ေရာင္ဆံပင္ေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ထိုးဖြထားလဲမသိဘူး...ဖရိုဖရဲနဲ႕႐ူတ္ပြေနတာ အခန္းအတိုင္းပဲ....
