"သြားေတာ့...လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေတာ့..."
တဟုတ္ဟုတ္နဲ႕ ကုတ္ကုတ္ေလးသြားရွာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြင္းေရးမႉး ညီအစ္ကိုလိုျဖစ္ေနပါၿပီ...သူအခန္းထဲကထြက္သြားမွ...
"မင္းဘာသိလို႔လဲ ဟိုမ်က္လုံးဝိုင္းေလးက ေျခာက္လွန့္ေနလို႔....အိပ္လို႔ေတာင္မရဘူး..."
တစ္ေယာက္ထဲစကားေတြေျပာေနတာ ထိတ္ထိတ္လန့္လန့္နဲ႕ တက္တူးပိုင္ရွင္ေလးမ်ားသိရင္ ရင္ကြဲေနမွာေသခ်ာတယ္....
"CEO..."
"ဘာလာလုပ္ျပန္ၿပီလဲ.."
စိတ္အလိုမက်ျပန္ေျပာမိေတာ့...
"မဟုတ္ပါဘူး..ဧည့္သည္ေရာက္ေနလို႔ပါ..."
"ဘယ္သူလဲကြာ...မေတြ႕ခ်င္ပါဘူးဆိုေန.."လို႔ေျပာတုန္းရွိေသးတယ္ hobiေနာက္က ထြက္လာတဲ့အသံပိုင္ရွင္ေၾကာင့္ အားနာမိျပန္တယ္...
"ဘာလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္လာတာအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားလို႔လား..."
"မဟုတ္ပါဘူးလာပါ...namjoon shii..ကြၽန္ေတာ္စိတ္႐ူတ္ေနတာနဲ႕ေျပာမိသြားတာ....လာပါထိုင္ဦးေလ...."
အားနာလိုက္တာ...
"ကြၽန္ေတာ္က ကိစၥေလးရွိလို္လာတာပါ..."
"Hobiေကာ္ဖီေလးလုပ္ခဲ့ပါဦး.."
"မလုပ္နဲ႕ေတာ့ ရတယ္...ကြၽန္ေတာ္ကေျမကြက္ၾကည့္ဖို႔လာေခၚတာ..."
"ေတြ႕ထားၿပီလား...သြားၾကတာေပါ့..."
"ကားမယူနဲ႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကားနဲ႕သြားၾကမယ္...."
"ေကာင္းၿပီေလ.."
Hobiကိုမွာစရာရွိတာမွာၿပီး ေျမကြက္ၾကည့္ဖို႔ ဘူဆန္ကိုေန႕ခ်င္းျပန္စခရီးေလး ထြက္ခဲ့တယ္...ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က လုပ္ငန္းတူလုပ္ဖို႔ပါတနာေတြဆိုေပမယ့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပဲေျပာျဖစ္ၾကတယ္....ေဆာက္လုပ္ေရးအတြက္ ေျမကြက္ၾကည့္ဖို႔ လိုတာေၾကာင့္projectကလည္း ဘူဆန္မွာေဆာကၼွာမို႔ ဘူဆန္ေျမေပၚေျခခ်ရန္ ကားေလးတစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေမာင္းႏွင္ခဲ့ၿပီ.....
<<<<<<<
"Boss....ဘူဆန္မွာျပသာနာတက္ေနၿပီ..."ဆိုတဲ့ဖုန္းေၾကာင့္
"ဘာ...ငါအခုလာခဲ့မယ္..."
ဖုန္းေျပာၿပီတာ အဝတ္အစားလဲကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့ၿပီး...
