Chapter 13

1K 41 1
                                    


DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT (*˘︶˘*).。*♡

***************

                      "SUSPICIOUS"

I could feel the sun's heat on my cheeks and chest that made me slowly opened my eyes.The chirps of the birds and the sound of waves crushed my ears.Ramdam ko ang panghihina ng aking katawan.I then immediately closed my eyes again nang masilawan ako.Habang unti-unti akong bumangon at sumandal sa head rest ng kama ay nilibot ko ang aking tingin sa silid na aking hinihigaan.

Same as our rented rooms we had a small chandelier that is place in the ceiling.A big closet opposite in the bed.The windows are also large that you could almost see the outside.Mas malaki at malawak nga lang yung sa kaniya.I could also smell his small manly perfume in the room.Yun na ang ebidensiya na nagpatunay na kwarto nga ito ng prinsipe.

Napatulala ako ng ilang sandali ng maalala ang nangyari kagabi.I cried infront of him.He saw my weakness.He literally and obviously watch me in pain and cried out all of my offends.Agad pumalibot ang hiya sa aking katawan.The fact that he didn't abonded me and even let me stay in his room.I'm emotionally and physically drained because of the scene last night.Ano na ang gagawin ko.I must need to go on and live a happy life.Kailangan kong bumawi.Kung hindi man ako naging masaya sa past life ko sa mundo kong saan ako nang galing.Sana dito ay mararamdaman ko na ang kasiyahan at kapayapaan.

The door squeak.It means may taong papasok sa silid.Imbis na bumaling doon at tunghayin kung sino yung papasok ay pinanatili ko nalang ang aking tingin sa labas ng bintana.Tinatanaw ko ang dagat sa malayo.Hindi pa naman masyadong matao kasi nga umaga ba.Maybe soke of them are just staying in each others room with their love ones,relaxing and resting.

"You're awake" the baritone voice filled the room.Kahit na nasa bukana pa lang siya sa kuwarto ay umabot na sa aking ilong ang kaniyang pabango.

I'm not fond of a strong scent pero kung siya ang gumagamit o mayroong ganun na pabango ay bakit parang gusto ko itong simutin at langhapin.Pwede na maging oxygen ko.

"Yeah..thank you pala sa pag-alaga sa akin kagabi" I weakly replied.

"How are you feeling?" Mahimigan ko sa kaniyang boses ang pag-alala.Hindi niya yun maitatago.Kahit na yung mukha niya ay nagpapakita ng walang interest sa aking kalagayan.

"I'm now actually fine.Don't worry" I smiled a little.Giving him a message that I was doing well.Okay nga lang ba ako? Self?are you doing well? Pero baka nga....hindi talaga ako....okay.

He slowly walked towards me and stopped in the end of the bed.

"Don't lie..I know you are not." He made a sound tssk and nodded.

"Ha! Yeah right...of course you won't admit it.Bakit pa nga ako nagtanong"

I sigh. "Let's go straight to the point Ice" I made my voice sounded unbothered.Hindi ko pa rin siya nilingon.Ayaw kong makita niya ang pagmumukha ko na namamaga yung mga mata.Baka may muta pa ako o di kaya may panis na laway.Mas lalo lang akong mahihiyang makipag-usap sa kaniya.

"I want to be honest and fair with you.I know my actions scared and made you wondering why I became like that." Mahabang lintaya ko.

"Face me while saying your reasons to me Zhaylene" he ordered.

"You can hear me naman while I'm not looking to you so there's no need"

"Isa Zhaylene" sabi niya na may pagkautoridad.

Bumuntong hininga naman ako at walang nagawa kundi harapin siya.Kumunot-noo siya at naging malambot ang kaniyang mukha.

His expression made me feel like to cry again.

MAFIA QUEEN GOT  REINCARNATED TO A WEAK PRINCESS (ON-GOING) Where stories live. Discover now