"ေအး....ေရာက္တာလည္းေျပာမွေပါ့...ငါ့ကိုဒီတိုင္းႀကီးထားရလား..!!!"
အရွက္ေျပေဟာက္လိုက္ေတာ့မွပဲ....
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ Bossရယ္ ဟို...ၿပဳံး.."
စကားေတာင္မဆုံးေသးဘဲ ျဖတ္ေျပာေလတဲ့boss..
"ေတာ္...ဘာၿပဳံးတာလဲ ဘာမွမၿပဳံးဘူး မင္းကိုစုံးစမ္းခိုင္းတာသာ စုံးစမ္းထား...ၾကားလား..."
ေတာ္ေသးတယ္ ပိတ္ေဟာက္လိုက္လို႔ မဟုတ္ရင္ကအႀကီးအက်ယ္အရွက္ကြဲေတာ့မယ္.....
ကားေပၚကဆင္းတာနဲ႕ အလုပ္သမားအားလုံးဟာ ဦးၫြတ္ႀကိဳဆိုေနၿပီးသား....ဖိနပ္ခြၽတ္ေပးမယ္သူ slipperစီးေပးမယ့္သူ အားလုံးဟာအဆင္သင့္...ကားထဲထိုင္ၿပီးၿပဳံးေနမိေတာ့ လူကနည္းနည္းေတာ့ရွိန္းတိန္းဖိန္းတိန္းနဲ႕....ဧည့္ခန္းထဲေျခခ်ိတ္ထိုင္ရင္း အလုပ္ကိစၥျပန္ေဆြးေႏြးရမယ္....ဒါမွေမ့ေပ်ာက္မွာ...
"အဟမ္း...taehuyng...."
ေခ်ာင္းဟန့္သံအနည္းငယ္ေပးၿပီးမွ...
"Bossမနားေသးဘူးလား...ပင္ပန္းလာတာကို..."
"ပစၥည္းေတြကမ္းစိုက္ေနၿပီဆို အဆင္ေျပလား..."
ငါ့ကိုလာၿပီးေလွာင္မေနနဲ႕ လုပ္လိုက္ရ...
"ဟုတ္..အဲ့ကိစၥအဆင္ေျပပါတယ္....အားလုံးစီစဥ္ၿပီးသားပါ..."
အလုပ္ေတြပဲဖိခိုင္းေနတယ္သူက်ေတာ့ၿပဳံးခ်ိန္ရေသးတယ္ ငါတို႔က်ဘာမွမရေသးဘူး...
"ေအး...ပစၥည္းေတြတစ္ခုမွအထိခိုက္မျဖစ္ေစနဲ႕...အေရးႀကီးတယ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါBoss...."
"ေအး...ငါနားေတာ့မယ္ က်န္တာမင္းတို႔လုပ္ထားလိုက္ေတာ့.....yoongi စုံစမ္းေပးျမန္ျမန္..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ Bossရယ္...ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနတယ္...."
(ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မၾကားေအာင္ ေျပာလိုက္တာပါ)
"Hyungေနာ္ ၾကားသြားဦးမယ္...."
"ၾကားေအာင္ေျပာမလားကြ....မင္းကတစ္မ်ိဳး..."
>>>>>>
"CEOဧည့္သည္နဲ႕သြားေတြ႕တာ ၾကာလိုက္တာအဆင္မေျပလို႔လား..."
"မဟုတ္ပါဘူး...အျပန္မွာအဘိုးတစ္ေယာက္ လမ္းကူးတာကို ကူညီေနလို႔ပါhobiရဲ႕ ..."
"ေတာ္ေသးတာေပါ့...ကြၽန္ေတာ္မပါေတာ့ စိတ္ပူေနတာအဆင္ေျပပါ့မလားလို႔.."
