Ep-2

18.4K 1.6K 35
                                    

"အမယ္ေလး"

သူ႔စားပြဲေပၚကစာရင္းစာအုပ္ေတြကို ဆြဲျဖဲလိုက္တဲ့
အေ႐ွ႕ကလူေၾကာင့္ ေမသက္လန္႔ၿပီးေအာ္မိသည္။
အစည္းအေဝးသြားေသာCeoကအခုထိ ျပန္မလာေသးသလိုCeoကိုအခုမွမေတြ႔ရရင္ ေသမလိုျဖစ္ေနတဲ့အေ႐ွ႕ကလူေၾကာင့္ ဘာလုပ္ေပးရမယ္မွန္းမသိ။

"အခုမေခၚေသးဘူးလား"

"ဟို... Ceoကဖုန္းမယူသြားဘူး႐ွင့္"

"Meetingခန္းကဘယ္မွာလဲ"

"ဟင္"

"meetingကဘယ္မွာလုပ္တာလဲလို႔"

စားပြဲေပၚကသူ႔ကြန္ပ်ဴ တာကို ပန္းအိုးကိုင္ကာ႐ိုက္ခြဲေတာ့မယ့္သူကို Ceoထက္သူပိုေၾကာက္လာသည္။

"အေ႐ွ႕ဆံုးကအခန္းထဲမွာပါ"

"ေနဦးေလ"

စကားပင္မဆံုးေသး Meetingခန္းထဲဝင္သြားၿပီျဖစ္တဲ့သူအေနာက္ကို သူေျပးလိုက္ရေတာ့သည္။ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္တစ္ခုခုဆို ေမသက္တို႔လစာျဖတ္ခံေနရဦးမည္ ။

"ဒုန္း!"

႐ုတ္တရတ္တံခါးကိုေျခေထာက္နဲ႔ကန္လိုက္တဲ့အသံ
ေၾကာင့္ခြန္းတစ္ေယာက္ ေက်နပ္ေနမိသည္။ အခုမွပဲ
အစည္းအေဝးျမန္ျမန္ၿပီးမယ့္ အေျခအေနေရာက္လာတာ ၊ တံခါးကိုကန္တုန္းကကန္ၿပီး အခုထိမဝင္လာေသးသူေၾကာင့္ဆံခါးဝၾကည့္မိေတာ့ ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္ ။ အေ႐ွ႕ကလူပံုစံကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ဘယ္သူလည္းသူရိပ္မိသြားၿပီ ။

"ေအာ္ ညီ sryကိုယ္ညီနဲ႔ခ်ိန္းထားတာေမ့သြားလို႔"

"ဒါဆိုmeetingဒီေလာက္နဲ႔ပဲရပ္ၾကတာေပါ့"

သူ႔မ်က္ရိပ္မ်က္ကဲျပတာကို နားမလည္တဲ့ပံုႏွင့္ၾကည့္ေနတဲ့ခ်ာတိတ္ကို လက္ဆြဲၿပီးသူ႔ရံုးခန္းထဲသာ
ေခၚသြားလိုက္ေတာ့သည္ ။သူ႔ရံုးခန္းေ႐ွ႕ကအတြင္းေရးမႉးေကာင္တာနား ပ်က္စီးေနတဲ့စာရြက္ေတြကိုျမင္
ၿပီးေဒါသထြက္မိသည္ ။ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္လည္း
လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္ရဲတဲ့ေကာင္ ။

"ရၿပီေမသက္ အခန္းထဲမဝင္နဲ႔ေတာ့ အေ႐ွ႕ကအမႈိက္ေတြသာ႐ွင္းလိုက္ေတာ့"

အျပင္ကေမသက္ကိုမွာစရာရိွတာမွာၿပီး သူရံုးခန္းထဲဝင္ေတာ့ခပ္တည္တည္ထိုင္ေနတဲ့ အေ႐ွ႕ကခ်ာတိတ္ေၾကာင့္သူတကယ္စိတ္ပ်က္ေနၿပီျဖစ္သည္ ။

ေမာင့္လက္ယာ(မောင့်လက်ယာ){completed} Where stories live. Discover now