love to hate

-161-

"bakit kasama mo sya?" walang emosyon na tanong sa akin ni tita. noong nalaman nila ang totoo, alam ko naman na ganito ang magiging trato nila sa amin.

ina lang naman sya na nawalan, naiintindihan ko kung bakit ganito. kung ako din naman siguro ang nasa posisyon nya. sa totoo lang hindi ko maimagine ang sakit na nararamdaman ni tita sa nangyari.

"tinawagan po ako ni jay" paliwanag ko. "salamat.." akmang sasaraduhan na nya ang pinto pero pinigilan ko ito. "tita..."

"bakit?"

"can i atleast.. take care of him?" she looked at me like i am so hilarious. oo makapal na ang mukha! pero gusto ko talaga syang alagaan.

"please po?" pinunasan ko ang mabilis na luhang pumatak sa mata ko. "you are making it hard for him" mahinang saad nya pero binuksan nya ng ayos ang pinto.

"i'll promise na hindi nya po maaalala na ako ang nag alaga sa kanya, para po hindi na sya-"

"just go" mahinang saad ni tita bago iwan doon. mabilis akong umakyat sa taas at pumunta sa kwarto ni heeseung. nandoon pa si tito at inaayos ang higa ni heeseung sa kama.

"take care of him well" saad ni tito kahit hindi nya pa ako nakikita. "yes po" i closed the door gently.

"call me if may kailangan ka" kalmadong saad nito. "tito.. i am sorry" umayos nya ng tayo at humarap sa akin.

"wala kang kasalanan, you are just a daughter, a sister and a lover na nagmamahal. i understand" he gave me a quick hug that makes me cry.

"pasensya ka na sa tita mo.." tumango ako. "mas naiintindihan ko po si tita" ngumiti sya sa akin ng tipid.  lumabas na din si tito agad.

lumapit ako kay heeseung at tinignan sya. tinitigan ko sya doon ng nahigit isang minuto bago ako tumayo para ikuha sya ng bagong damit atsaka ng maligamgam na tubig sa palanggana at puting towel.

pinunasan ko sya ng basang towel na inihanda ko sa mukha at mga braso nya. dahan dahan ko pa idinadampi para hindi sya magising pero gumalaw ang ulo nya at unti-unti na minulat ang mga mata.

"who are you..." he silently asked me. "guardian angel?" i joked, patuloy ko pa din pinupunasan ang mga pisngi nya. "can you please sit down? you need na magpalit eh" i stopped, tinitigan nya ako. oh god please. gusto ko ulit maiyak.

"yes.." he answered. tinulungan ko sya na alisin yung amoy alak nya na suot na damit, pinunasan ko muna sya ng basang towel na hawak ko at isinuot sa kanya ang puting damit na nakuha ko sa closet nya.

"... yung pambaba din" i heard he sighed at tinulungan ko sya na makatayo para makapunta sa cr nya. inintay ko sya na makalabas at nakasuot na sya ng jogging pants after.

"toothbrush!" saad ko at hinila sya pabalik sa loob ng banyo. isang toothbrush lang naman ang nandoon kaya hindi na ako naguluhan sa gagawin ko.

nilagyan ko ng toothpaste at humarap ako sa kanya, medyo tumiad pa kasi ang tangkad nya.

"EEEEE" pinakita ko sa kanya ang dapat nyang gawin at ginaya nya nga agad.

"sabihin mo kapag masakit..." saad ko sa kanya, noong lingunin ko sya ay nagtama ang mga mata namin kaya agad akong umiwas.

"masakit, sobra" hindi ko na lang tinuloy ang balak kong gawin. kasi hindi ko sya makitang ganito. "sige, ikaw na lang... antayin kita sa labas"

nag antay na lang ako sa couch. noong lumabas sya ay lumapit ako sa kanya.

nahiga na ulit sya sa kama at pinikit ang mata. "pahinga ka na.." saad ko sa kanya at kinuha ang remote ng aircon nya para babaan ang temperature kasi feeling ko naiinitan na sya.

"guardian angel..." mahinang tawag nya sa akin. "hmmm?"

"can you please tell to the love of my life na huwag na lang sya umalis? or pwede bang sabihin mo sa kanya.. payakap naman ako kahit isa lang kapag aalis na sya?" tumulo na naman ang luha ko dahil sa sinabi nya.

"i... will going to tell her"

"and please tell her that i love her so much"  i nodded again. "yes, she already knew it"

"malamig..." bulong nya at ibinalot ang sarili sa kumot. "i am sorry..." kinuha ko ang remote ng aircon atsaka inayos.

tinignan ko sya after na nakatulog na ulit ata. i kissed her forehead dahil aalis na din ako bago pa sya mahulasan.

i stopped walking when he grabbed my wrist. "dito ka lang, please" i gasped noong matumba ako sa kama sa tabi nya.

i felt like i am running out of breathe when he started to  hugged me tight. "malamig... love" he wrapped the blanket on us.

"pahinga ka muna din" bulong nya ulit at mas hinigpitan ang yakap sa akin. wala sa sariling ibinaon ko ang mukha ko sa dibdib nya atsaka naiyak.

"i miss you" bulong ko, ang bilis ng tibok ng puso nya, at pakiramdam ko.. yung akin din.

"i love you, please stay"

"i love you more, but i am sorry" pumiyok pa ako dahil sa pag iyak ko.

"can you please stop crying?" tumingala ako at nagsalubong ang tingin namin dalwa. "it makes my heart hurt more" dagdag nya pa.

"i am sorry..."

"stop saying sorry too..." he kissed my forehead.

"just hug me tight. let's forget all things that keep separating us... kahit ngayon lang, mahal" he gave me a light smile, but it was so painful for me.

"yes.. babi.. i.. love you"

"i love you too"