more than 1500 love

Part(3)

ဒီလိုနဲ့ အဖေမတူ အမေကွဲ မောင်နှမနှစ်ယောက် တည့်သည်လည်းမဟုတ်
မတည့်ဘူးလဲမဟုတ် အတူ ကျောင်းသွားလိုက်ပြန်လိုက်ဖြင့် စာသင်နှစ်တစ်နှစ်ကုန်ဆုံးလာသည်။ တည့်သည်ဟုဆိုချင်းက သူရမှာ သန့်ကို ​ပြဿနာတစ်ခုခု​​ဖြင့် လာလာချိတ်လျှင်သန့်မှာရှောင်ထွက်သွားတက်၍ ပြဿနာသိပ်မဖြစ်သည်ကို ဆိုလိုချင်းဖြစ်သည်။

သန့်ကအနေအေးသလောက် သူရမှာ စကားအလွန်များ၍ တခုခုဆိုပုံကြီးချဲ့တက်လွန်းသည့် ဓာတ်ပုံဆရာဖြစ်သည်။

သန့်တို့ရဲ့နေ့စဥ်ဘဝကကျောင်းတက်နေတုန်းတလျောက်ထူးခြားသည်မရှိ ပုံမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ထူးခြားလာသည်က နွေရာ သီကျောင်းပိတ်ပြီးနှစ်ပတ်လောက် အကြာတွင် ဘေးအိမ်သို့မိသားစုတစ်စု ပြောင်းလာခဲ့သည်မှစတင်ခဲ့သည်။

ထိုနေ့က သန့်မိမိအခန်း အပြင်ဘက်ရှိ ဝရန်တာတွင်စာဖတ်နေချိန် လူမနေတာကြာသည့် ဘေးအိမ်သို့ ပစ္စည်းအများအပြားတင်ထားသည့်ကုန်ကားတစ်စီး ရောက်လာပြီး လူကြီးတစ်ယောက်မှ အိမ်ထောင် ပရိဘောဂများချရန်ညွှန်​ကြား​နေသည်ကို သတိထားမိသည်။ သိပ်မကြာ Taxiတစ်စီးရောက်လာပြီး ထိုကားပေါ်မှ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်နှင့် ဆံပင်နှစ်ဖက်ခွဲစည်းထားသည့် ပါးဖောင်းဖောင်းနဲ့ချစ်စရာ​​ကောင်း​သော ခပ်ငယ်ငယ်ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဆင်းလာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

တစ်စုံတစ်ယောက်က ကိုယ့်ကိုကြည့်နေလျှင်အလိုလိုခံစားမိသည် ဆိုသည့်စကားဟာအမှန်ပင်ဖြစ်လိမ့်မည်။ မိမိသည် ထိုချစ်စရာကောင်းသည့်ကောင်မလေးအား မည်မျှပင်ကြည့်နေမိသည်မသိ အနှီကောင်မလေးမိမိအိမ်ဖက်မော့ကြည့်လာတော့မှ အကြည့်လွှဲမိတော့သည်။ ခဏအကြာ ထိုနေရာသို့ပြန်ကြည့်တော့ မည်သူမျှမရှိတော့ပါ အိမ်ထဲဝင်သွားကြပြီ ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။

ထက်သူရကို လည်း ခြံထဲတွင်စာဖတ်နေချိန် တစ်ဖက်ခြံမှ အိမ်ပြောင်လာဟန်တူသည့် အခြေအနေများကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

ရက်အနည်းငယ်အကြာ

'တီးတောင် တီးတောင်'
အိမ်ရှေ့မှလူခေါ်bellသံ ကြားနေသည်မှာအတော်ကြာပြီ။ မည်သူမျှထွက် မဖွင့်ဘူးလားမသိ သန့်တစ်ယောက်စာဖတ်နေရာမှ ဝရန်တာသို့ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။