176. Granice świadomości

22 4 2
                                    

Któraś z granic świadomości
Bezpowrotnie pękła
Teraz krocze pośród nicości
I tylko ciche krzyki słychać
Nic zrobić się nie da
Można tylko ciężko wzdychać
Bezsilnie swoje ręce rozłożyć
Ostatni czuły pocałunek
Na zimne, blade czoło złożyć

--------------------------------------------------------------
16.09.2021r
Ogólnie co jest zabawne jeżeli chodzi o ten wiersz, to fakt, że pisałam go na jakiejś matematyce, ale jedynym co miałam do spisania myśli na papier była okładka zeszytu od tegoż przedmiotu i tak oto zeszyt z 2/3 klasy miał z tyłu takie piękne dzieło. Ciągle zapominałam o nim i dlatego dopiero po paru miesiącach je przepisałam i dokończyłam.
~DCW

ЌąȼɨЌ βóℓµOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz