Niczym prawdziwe powietrze
A teraz jak bez tlenu
Włosy tańczyły na wietrze
To było bardzo dawno temu
Jednej chwili wytchnienia
Tylko wdechu było trzeba
Małego plastra na wielkie zranienia
Lecz niestety nic już nie ma
Mrok ogarnął świat cały
Wiatr ucichł chyba na wieki
Zgasły promienie słońca co grzały
Więc i ja zamykam powieki
------------------------------------
23.03.2021r
Cześć!
Miłego piątku wam życzę 🤍
~DCW
CZYTASZ
ЌąȼɨЌ βóℓµ
PoetryDepresyjne rymowanki pisane przez obrażoną na życie dziewczynkę. Pisanie jest dla niej jednym ze sposobów wyrzucenia z siebie problemów, o których nie potrafi mówić wprost. Ma nadzieję, że spodobają się komukolwiek i zaprasza do czytania. ...
