Sewing Machine's Love Story (အပ္ခ်ဳပ္စက္ႀကီး၏ ခ်စ္ပုံျပင္)

Chap 13

ရႊီႏ်န္က ႏိွမ့္ခ်စြာျဖင့္ ေျပာသည္။

"ဒါေတြက ကၽြန္ေတာ္လုပ္သင့္တာေတြ ပါပဲ။ တကယ္ဆို ေဘာ့စ္ရဲ႕ ပိုက္ဆံဆိုတာကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ ပိုက္ဆံပဲေလ။

ခ်န္သိ : "......"

အခုအခါမွာေတာ့ ခ်န္းခ်န္အတြက္ ေန႔လည္စာသည္ ရႊီႏ်န္၏ တာဝန္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ျဖစ္သြားခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
တစ္ခါတရံတြင္ ရႊီႏ်န္သည္ ေန႔လည္စာကို ကိုယ္တိုင္လာပို႔တတ္ေပမယ့္ သူအလုပ္မ်ားလြန္းသည့္ တျခားအခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ ခ်န္သိမွတဆင့္ ပို႔ေပးတတ္သည္။

ခ်န္သိက သူ႔ေဘာ့စ္အတြက္ ေန႔လည္စာဘူးကို ခင္းက်င္းျပင္ဆင္ေပးေနရင္းပင္ ခ်န္းခ်န္၏ လူႏွင့္ ကံၾကမၼာ* ႏွစ္ခုစလုံး ဆုံးရႈံးရျခင္းမွ တားဆီးႏိုင္ေစရန္ ႏုိးထေစဖို႔ သတိတစ္ခုေပးသင့္ သည္ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူစကားေျပာၿပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်န္းခ်န္က သိပ္ၿပီး တုံ႔ျပန္မႈ မရွိစြာျဖင့္ပင္၊

"အဲ့ဒါက သူေျပာတာလား?"

ခ်န္သိက ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ိဳးစြာျဖင့္ပင္

"ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ဟုတ္ပါတယ္။ ေဘာ့စ္ သူ႔ကိုေပးတဲ့မုန္႔ဖိုးက တကယ္ပဲ အရမ္းမ်ားလြန္းတယ္ေလ။ ရႊီႏ်န္က သူ႔ဘာသာ ေငြဘယ္လိုရွာရမလဲအျမဲေတြးေနတတ္ေတာ့ ဒီအတိုင္းဆို အနာဂတ္မွာလည္း သူက ေဘာ့စ္ကိုေတာင္မွ လိုအပ္ပါေတာ့မလား?"

ခ်န္းခ်န္က ႏွာမႈတ္လိုက္ကာ

"မင္းနားမလည္ပါဘူး"

ခ်န္သိ : "?"

ခ်န္းခ်န္က စိတ္ေက်နပ္စြာျဖင့္ ေျပာသည္။

"သူကတစ္ျခားသူေတြနဲ႔ မတူပါဘူးလို႔ ငါမင္းကို ေျပာခဲ့သားပဲ။ၾကည့္ေလ သူကအခုငါ့ကို ေငြကူရွာေပးဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနၿပီ"

ခ်န္သိ : "? ? ?"

ခ်န္းခ်န္က စိတ္ဖိစီးေနပုံျဖင့္၊

"သူကိုယ္တိုင္ ငါ့ကိုေျပာတယ္"

ခ်န္သိမွာ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ပင္ ေမးလိုက္မိသည္။

"သူက ဘာ-ဘာ ေျပာခဲ့တာလဲ?"

ခ်န္းခ်န္က ေျခေထာက္လႈပ္ေနလ်က္ပင္ ေလးနက္စြာေျပာလိုက္၏။