Garden Of Hope (Paradise Series #1)

Chapter 23

"Oh, my precious nephew, Golden," she softly said and hugged her tightly. 

Natunaw ang puso ng dalaga nang marinig ang laging tinatawag sakaniya ng tita niya sakaniya. Chrysanta means 'golden' and Lily means pure, white and lovely. 

Kaya minsan tawag din sakaniya nito ay 'my pure' or 'lovely' 

Kahit na gusto niyang yakapin pabalik ang tita niya ay hindi niya magawa dahil alam niyang mahahalata ng dad niya nanlalambot na naman siya. 

"What are you doing here?" 

Mahinang natawa si Sequoia at humiwalay sa yakapan nila. Naka-krus ang mga brasong humarap siya dito. 

"Hindi ka ba masaya na nakita mo ko ulit!?" natatawang tanong niya. Seryosong tinignan lamang siya ng dad niya kaya napangiwi siya. 

"Okay fine. Nandito ako para kunin lang ang tatlo mong anak. Magbo-bonding muna kami." Akmang magsasalita pa ang dad niya ng agad na siyang unahan ni Sequoia. "No buts kuya. Gusto ko na ulit makapagbonding sa mga pamangks ko." 

Napahilot na lang ang dad niya dahil sa pagka frustasyon. Mahinang natawa ang dalaga sa isip niya. Alam niyang kapag ang tita Sequoia na ang nagsalita ay wala dapat pipigil sakaniya sa gusto niya kasi lahat gagawin niya upang makuha lang iyon.

"So, tara na mga pamangs!" malakas na sigaw nito at hinila silang tatlo. Bago pa siya mahila ng tuluyan ay agad niya nang binawi ang pulsuhan niya. 

"Hindi po ako sasama sainyo. Sa susunod na araw na lang po," malamig na sabi niya. Dahilan para mapa-awang ang mga labi ni Sequoia. 

"What the heck!? Don't tell me mag-aaral ka na naman kaya hindi ka makakasama sa'akin?" 

"Then, I will not gonna tell you." 

"Chrysant-"

"May importanteng pag-usapan pa kami ng anak ko, Sequoia," seryosong sabi ng dad niya. 

Napalunok na lamang ang dalaga na palihim. Ilang araw niyang inaasahan na mangyayari ang araw na ito ngunit hindi niya talagang maiwasan kabahan. 

Nagsimulang mamawis ang noo at kamay niya kaya palihim siyang humugot ng malalim na hangin. Calm down Santa. Hindi mo pwedeng ipahalata na kinakabahan ka. 

"Okay fine," nakangusong sabi niya. Wala nang nagawa amg tita niya kung hindi isama na lang ang dalawa niyang kapatid. 

Paglasarado ng malaking pintuan ng mansyon nila ay agad napa-atras ng bahagya ang dalaga ng mabilis na lumapit ang dad niya sakaniya. 

Natagpuan niya na lang ang sarili na sakal-sakal na siya ng dad niya. Dahil 'nga mas malaki ang dad niya ay madali niya lang nabuhat ang dalaga mula sa leeg. 

"D-Dad," bulong niya habang hawak-hawak ang pulsuhan ng dad niya. 

Ang kaninang nararamdaman ay mas lalong dumoble pa. Base sa mga matang nababasa niya sa dad niya at walang siyang takot na baka mapatay niya ang sarili niyang anak. At wala siyang paki kung makapatay man o siya o hindi. 

Halos pilipitin na nang paulit-ulit ang puso niya habang nakatitig siya sa mga mata ng dad niya. Bakit wala? bakit wala siyang ano mang takot na baka bigla na lang siyang lagutan ng hininga dahil sa mahigpit na pagkakasakal niya?  

"Don't ever treat me like that again, Chrysanta. Don't talk me back or talk bullshit on me." Mas lalong hinigpitan nito ang pagsakal nya kaya mas lalo pang napahawak ang dalaga sa pulsuhan nito. "Alam mong wala akong konsensya sa katawan ko kaya hinding-hindi ako magsisisi na mamawalan ka ng hininga ngayon."