TUTKUNUN TANRISI

40• 'Şans Bozgundur, Aşk Zaferdir'

SINIR: TÜM BÖLÜMLER 800 VOTE / BU BÖLÜM 2500 YORUM

Medya: Rast (pov: Modellerden umudu kesmişsindir.)

🎵 Halsey- I am not a woman, I'm a god (Halsey'in yeni şarkıları...) Karakterleri yansıttığını düşündüğünüz yere en azından bir emoji bırakırsanız sevineceğimi biliyorsunuz ♥

[Ben bir kadın değilim, bir tanrıyım

Ben bir kurban değilim, bir problemim

Ben bir efsane değilim, bir sahtekarım

Kalbini kendine sakla çünkü bende zaten bir tane var]

Keyifli okumalar dilerim!

⌛

Sorularım ve merak ettiklerim hızla kafamda dönüp durmaya başlamıştı.

Rast'ın zihninde sürekli dönüp dolaşan ve onu rahatsız eden düşünce bu muydu? Bir insanı kurtarmaktan mı yakınıyordu? Üstelik kimi kurtardığı ile ilgili bir fikrim vardı: Ben! Benimle anlaşma yaptığı ilk güne lanet ediyor olmalıydı. Beni ölümden kurtardığı günden sonra başına bolca sıf dışında başına pek de güzel olaylar getirmemiştim. Eh, bunun için asla suçluluk duyacak değildim. Onunla tanıştıktan sonra benim hayatım da kötüleşmişti. Ölümden dönme konusunda yarışırdık.

Üstelik o, tekrar dirileceği bir ölümden dönüyordu. Ben tamamen yok olacaktım.

Tüm bunlara rağmen sürekli karşılaştığımız o ilk günü düşünüp buna lanet etmiyordum. Rast'ın aksine.

Tanrım, benden bu kadar nefret ettiğini bilmiyordum. Bir ilaha kendini sorgulatmıştım üstelik... Beni kurtarma nedenini her gün kara kara düşünüp sorguluyor muydu?

Göğsümde bir şeyler soğurken dudaklarımda yarım bir tebessüm oluştu. Sandalyede geriye yaslanıp Rast'ı göz hapsinde tutmaya devam ettim. Gözleri kısılmış, kaşları çatılmış bir şekilde Chal'a bakarken gözlerindeki kızıl nehir çalkalanıp duruyordu. Benden tarafa tek bir bakış bile atmamıştı. 

"İtiraf etmek gerekirse," dedim rahat bir tavırla. "Başına açtığım belaları bu kadar büyütüp o günle ilgili bu kadar dertlendiğini aklımın ucundan bile geçirmemiştim." Rast'ın cehennemden çıkmış gibi gözüken gözleri bana çevrildi. "Aklını bu kadar meşgul etmem, gurumu okşadı Tanrı'm." Neden bilmiyorum ama bir an, rüyada ona böyle seslendiğimde aldığım tepkiyi alacağımı sandım: Çıldıracağını. 

Gözlerinde neredeyse gerçekleşmemiş gibi gelen bir sürede bir delilik boy gösterdi. Karaltılar ve ışıltılar. Başlangıç ve son. Öyle ki gözlerinden geçen o ifade karşısında ürkmeden edemedim. Fakat bir saniye sonrasında, hâlâ sert sert bakmaya devam ediyordu.

"İlahlar sandığından fazla düşünür," diye mırıldandı Asil. Gözleri piyonların üzerindeydi.

"Aklımı meşgul ediyorsun," dedi Rast yüz hatları yumuşarken. "Ama bu şekilde değil." Ha? Chal'a ters bir bakış attıktan sonra tekrar bana baktı. "Bana söylettirdiği şey, sandığın gibi değil başımın belası."

Gözlerimi yavaşça kırptım. Kalbim teklerken boğazımda bir yanma hissettim. Dudaklarımdaki yarım tebessümü yerinde tutmak için uğraşmam gerekti. Aklını meşgul mu ediyordum? Birkaç gündür bana olan bakışlarındaki değişimi farkındayım. Vücudumun ya da yüzümün herhangi bir yerine gözleri sık sık takılır kalıyordu. Yani... Aklını cinsel anlamda meşgul edip etmediğim, daha büyük bir soruydu.