WSE-Kabanata 31

133 11 0
                                    

Kabanata 31

Dawn



His words triggered me causing me to shut. He was now serious and the air around us became chill that made me more tremble in cold as his eyes glued to me.

Napalagok ako sa iniinom. Nakaramdam ako ng init sa lalamunan pero hindi nito nabawasan ang nararamdaman kong nginig sa katawan.

Bumalik ako sa dating posisyon at di na nakipag-usap pa. To feel at ease, I enjoyed myself looking at the people around us. May mga exhibitors na naghahanda na sa pag-alis. Ang iba ay nakikipag-usap sa mga guests, nagshoshowcase pa at nakikipagdeal.

Nalihis ang paningin ko kay Roux na mabagal ang paglakad palapit sa akin. Umayos ako ng tayo at tumikhim. Inayos ko rin ang cami dress ko at habang ginagawa iyon ay nararamdaman ko ang malamig na titig ni Zachary.

Magkasalubong ang kilay kong binalingan siya. "What? Why are you looking at me like that?"

He didn't speak. Instead, he heaved a sigh and consumed his drink before he put it down on the table. Nagtataka ko siyang tiningnan.

"Ang laki ng problema mo," bulong ko sa sarili ko at inayos muli ang damit.

"I just don't like what you're wearing. I hate it."

Namilog ang bibig ko sa sinabi niya. Namamangha ko siyang binalingan ulit.

"Wow! Hiningi ko ba opinyon mo? Sa damit ko? Kiber ko kung ayaw mo? Gusto ko naman."

"Ang pangit. Magkano bili mo dyan? Satisfied ka ba? Kulang sa tela, eh." Tinuro niya ang likod ko, naiirita.

Di ko na napigilang tumawa sa mga sinabi niya. Pakielamero ng lalaking ito. Kahit kailan di siya nagbago. Hanggang ngayon...

Umiling iling ako sa tuwa.

"Maganda naman ang nagdamit." I verbalized.

"Alam ko," sagot niya agad. "Ayaw ko lang sa damit mo. That's all. Sa susunod damit na ang ipapadala ko sa'yo."

Matalim ko siyang tiningan nang maalala ko ang ginagawa niyang pagpapadala ng bulaklak isang beses sa isang linggo.

"You should stop. You're making my place a garden. Hwag ka ng magpadala sa akin nasasayang lang. Sa basurahan din naman ang bagsak."

But it didn't 'cause I preserved it.

"Sige. Iyung plastic flower vase na lang ang ipapabili ko. Last na yun, damit naman ngayon. Ang pangit ng taste mo sa damit. Ayoko. Ako na ang bibili para sa'yo."

Sa inis ko ay sinipa ko ang sapatos niya. Napahiyaw siya konti. Kung wala lang kami sa public place, sinabunutan ko na siya. Nakakagigil ang lalaking ito. Ang sarap tirisin at ihagis sa Manila Bay.

"Don't you even try!" I threatened him as I point my index finger at his stolid face.

Meanwhile, he devilishly grin so I hardly stomped his feet again before I fastly walked out on him. Narinig ko ang paghiyaw niya sa sakit bago ako tuluyang makalayo sa kanya.

Lumapit ako kay Roux na nakayuko, kinakalikot ang phone kaya kinalabit ko siya. Pinagtaasan niya ako ng tingin.

"You tired?"

"Hindi naman. Nagugutom lang. Alis na ba tayo?"

"Only if you already closed your deal," makahulugan niyang sabi. Nginuso niya ang likod ko. Napairap ako. "I didn't know you're friends with him."

Binalingan ko ng tingin si Zachary sa malayong likod ko, may kausap ng isang babae. Binalik ko ang tingin sa kaharap ko.

"He's my ex," bulalas ko. Bumilog ang mata ni Roux sa gulat. Natigilan ako. Shet! Ano nga ulit yung sinabi ko!? Binulalas ko talaga iyon!? My goodness! Santisima!

When Summer Ends (Four Season Series #1)Where stories live. Discover now