Caught and Conquered (SERIE FEROCI 4)

Chapter Six

Wow! Ang galing talaga. Hindi ako maka-move on.

Naghiyawan ang mga tao at halos nagtutulakan na sa unahan nang magsimulang magpatugtog ang banda sa stage. Hindi ko inalis ang tingin ko kay Ashteroh, nagsimula na siyang magpatugtog ng gitara, electricity guitar yata ang gamit n'ya.

Nagsimulang maging wild ang mga tao. Rakrakan naman kasi ang kanta kaya nakaka-hyper. Napatingin ako kay boss. Badtrip, hindi ko siya masyadong makita dahil ang lilikot ng mga tao. Pero naririnig ko ang pag-gi-gitara n'ya. Super galing ni boss!

“Wooh! Go, Boss Ashteroh! Go! Guitarist you liking best!” sigaw ko at nagtatalon pa.

Napaismid na lang ako dahil talong talo ng mga tao sa paligid ang boses ko. Badtrip ang mga 'to. Gusto ko silang sipain lahat paalis. Mga epal sa buhay ko.

Sumugod ako at sumiksik sa maraming tao. Naririnig ko ang reklamo ng mga sinisingitan ko pero wala akong care sa kanila. Kaso ang hirap pala sumingit dito. Ang wild masyado ng mga tao at ang lilikot. This are makings me looking the angry birds!

Nagsisigawan sila. Sa tingin ko pangalan ng mga members ng banda ang isinisigaw nila.

“Go, Xeon! I love you!”

“Fuck me, Akuji!”

“I will give you a mind-blowing blow job, Alexus!”

“Revan, my pussy is all yours!”

“Ruin my life, Azaiah!”

“Elius! Marry me!”

“Fuck my whole life, Alex!”

Napakunot ang noo ko nang mapansing walang nasigaw sa pangalan ni Ashteroh. Ang kakapal naman ng mga mukha nilang hindi pansinin si boss. Ang galing n'ya kaya mag-gitara. Mali 'to, hindi tama ito!

Kailangan ni boss ng moral sport ko. Kailang ko siya i-cheer!

Kahit mahirap, tiniis ko lahat. Tiniis ko ang masikip na daan, ang maraming tao na pumipigil sa 'kin sa layunin ko, ang mga sigaw nila na parang sinasabi na hindi ako makakarating sa paroroonan ko.

Sorry, peoples. I so like determinate to cheering up the boss in makings the world because peoples cheering him is no one and two. In short, susuportahan ko siya dahil walang nagchi-cheer sa kanya.

“Alis! Kailangan kong gawin 'to!” Pinilit kong sumiksik at lagpasan ang maraming tao sa unahan ko.

Kayang tiisin ng tulad ko ang lahat, hehe.

Nakahinga lang ako nang maluwag nang sa wakas nasa unahan na ako. Akala ko malalagutan ako ng hininga sa dami ng taong epal sa paligid.

Naiinis talaga ako na wala man lang pumapansin kay boss eh ang galing n'ya mag-gitara.

H'wag kang mag-alala, boss. Nandito na ako para i-cheer ka.

“Wooh! Go, Ashteroh! Ikaw ang pinakamagaling! Number one lodi kita!” hiyaw ko.

Napasimangot na lang ako dahil mukhang hindi narinig ni boss ang cheer ko sa kanya. Badtrip kasi ang mga tao rito, e. Kaiingay!

Napatingin ako kay boss. Lalong napapansin ang maskulado n'yang braso dahil sa pag-gi-gitara. Napangisi ako dahil nanggigigil ako sa naglalabasan n'yang ugat do'n lalo na sa kamay n'ya. Aaminin kong medyo pogi si boss at lalo siyang pogi ngayong nagpapatugtog siya ng gitara.

Paano n'ya ba kasi ako mapapansin? Ang ingay ng mga tao.

Napatingin ako sa upuan na nasa malapit. Napangisi ako at agad na kinuha 'yon saka tumungtong sa upuan. Buti nga, ang liliit na ng mga tao sa paligid ko. I the boss making worlds like other is not!