Tanya'dan
Kahve almasını isteyerek sınıftan çıktım. Ders boyunca uyumak bana iyi gelmişti. Zaten son haftalar olduğundan öğretmenlerin bizi rahat bırakması da işime geliyordu. Kantine yürürken Eric'in arkamdan geldiğini hissedebiliyordum. Ama dönüp bakmak istemedim nasılsa yanıma gelecekti. Bir anda kulağıma eğilip fısıltı şeklinde
"Tanyaa" dedi
Kafamı arkaya döndüğümde arkamda kimse yoktu Eric bile.
Etrafıma hızlıca bakındım hala okuldaydım bu güzeldi. Gözüm Eric'i aradı ama göremedim. Olduğum yerde mıh çakılı kalmıştım. Yanıma gelsin diye bekledim ama ne gelen vardı ne giden zil geri çalmadan kahvemi almak istedim. Ama yerimden adım bile atamadım birisi sanki ayaklarımı yere yapıştırmıştı. Yine hayal gördüğümü düşündüm ama hala okuldaydım her şey normaldi insanlar bildiğim insanlar olduğum yer bildiğim yerdi. Farklı bir şey görebilmek için etrafı iyice izlemeye başladım. Tam gözüme biri çarpıyordu ki omzuma dokunan bir elle bir şeyin içinden çekildiğimi hissettim.
"Beklemek zor geldi dimi fırladın gittin"
"Ben seni bekliyorum gelmeyen sendin" diyip elini omzumdan ittirdim. Ama daha sonra 2 gündür fazlasıyla zıtlaştığımızı fark ettim. Bunu devam ettirirsem sonun gelmeyeceğini biliyordum.
"Dalmışım pardon" diyip kolunun altına girdim.
"Nasıl istersiniz hanımefendi kahvenizi" bir garson edasıyla elini karnının üzerine koydu.
"Sert ve acı olsun lütfen" diyip kıkırdadım.
Kahveleri alıp geldi. Elimde tuttuğum sıcak bardak kendimi sakinleşmiş hissetmeme neden oldu. Sınıfa doğru hızlıca gidip yerlerimize oturduk. Aklımda hala çizimi Eric'e göstermenin tartışmasını yaşıyordum. Dün ki gibi bağırmasından korkuyordum. Ders başladığında yine aynı terane olunca defterleri çıkardım çantamdan. Siyah olana gözünün ucuyla baktığını fark ettim ama görmemiş gibi davrandım.
"Yine mi siyah defter aldın" diyip göz devirdi.
Aldığım çoğu şey siyahtı. Farklı renk bir şeyim hiç yoktu. Özellikle beyazı görmek huzursuz ettiği gibi rahatsızda ediyordu. Karnıma ağrılar sokuyordu. Defterin kapağını açmadan
"Nasıl güzel mi beğendin mi" dedim. Resmen onu deniyordum. Off offf
"Her zamanki zevkin ama güzel" diyip önüne döndü.
Demek ki dünü unuttu yada takmıyor. Ders boyunca defterin kapağını açıp ona gösterip göstermemek arasında gittim geldim. Elim tam açacakken bir anda duruyordu. En sonunda dayanamadım koluna dokundum.
"Eric baksana bi"
"Efendim güzelim"
"Sana bir şey göstermem lazım" elim hala defterin kapağındaydı.
Dikkatlice yüzüme bakıyordu.
"Tamam hadi göster."
Defterin kapağını açıp çizimi gösterdim. Yüzünde şaşkınlıktan çok hayranlık ifadesi vardı. Parmakları çizimin üzerinde dolanıyordu. Her çizgiye tek tek dokunuyordu.
"Sen mi çizdin bunu" dedi hala sayfayı incelerken
"Evet ben yaptım"
"Aklına nasıl geldi böyle bir çizim hayal gücün mükemmelmiş senin" diyip gülümsedi.
Yanındaki yazılara bakmadı sormadı bile onları da okumasını istedim.
"Yazdıklarım nasıl" dedim ağzını yoklarcasına
"Aa dur çizime daldığım için onu fark etmedim hemen okuyorum" diyip dikkatlice yazdıklarımı okumaya başladı. Okumayı bitirip kafasını kaldırdığında hayran bir bakış vardı yüzünde
"Waooww. Tek kelime ile mükemmel hayal dünyana bayıldım''
Hayal olmadığını söylemek için tam ağzımı tam açıyordum ki son anda vazgeçtim.
''Gerçekten beğendin mi?''
''Beğendim güzelim devam edecek misin bunun üzerine peki ''
Sorduğu soruya ne cevap vereceğimi bilemedim. Devam ettirmeyi düşündüğüm bir şey değildi. Sadece rüya olmadığına emin olduğum ve unutmak istemediğim bir andı.
''Bilmiyorum henüz düşünmedim ama yazarım galiba'' diyip elinden çekip almamaya özen göstererek yavaşça defteri alıp kapattım.
''Bu kız yine uyuyacak zil çalınca bile bana dokunma olur mu dedim''
Olur anlamında kafasını sallayıp önüne döndü. Kafamı sıraya koymamla adımın söylendiğini duymaya başladım ince kısık ama tatlı bir ses
''TANYAAA''
Gözümün birini hafifçe açtım ama Eric değildi. Elinde telefonu bir şeylerle meşguldü. Gözümü kapatmamla yine aynı sesi duymaya başladım. Uykusuzluktan desem değil gece uyumuştum. Duymamaya çalıştım ama sürekli duyuyordum.
''TANYAAA''
''TANYAAA''
''TANYAAA''
En son dayanamayıp içimden cevap verme isteği geldi. Ağzımı açmadan sese yanıt verdim
''Efendim''
''SONUNDA SENİ YAKALADIM TANYA''
YOU ARE READING
CONCORDİA
Science Fiction"Seni hiç yalnız bırakmayacağım her zaman yanında olucam söz veriyorum" deyip elini kızın omzuna attı. Tanya durumun şaşkınlığına gülümserken Eric onu bulmanın sevincini yaşarken uzaktan onları sinirle izleyen birisi vardı. Yetimhanenin dışında bahç...
