1. Bölüm

363 115 129
                                    




Her şey başlamadan 2 yıl önce

''Her gün geç kalıyoruz ve bir gün senin yüzünden devamsızlıktan kalacağım.''

''Hiç bir şey olmaz güzelim hadi mızmızlanmada yürü''

İki genç normalden hızlı adımları üzerlerinde lise öğrencisi olduklarını beli eden kıyafetleri ile yürüyorlardı. Dışarıdan bakıldığında sevgiliyi andıran bu çift tam aksine ikizlerdi. Fakat buna kız da dahil olmak üzere kimse bilmiyordu.

Yetimhane ile okul arasında çok bir mesafe yoktu ama bu ikisi her gün oğlan yüzünden geç kalmayı beceriyorlardı. Genelde hep kızlar bekletirdi karşı tarafı ama burada 12 yıldır tam tersiydi.

Okula geldiklerinde oğlan kızın saçlarını karıştırarak

''Çıkışta burada beklerim bir yere gitmemiz gerek'' diyip yanından uzaklaştı.

Kız söylediğine aldırmadan sınıfına doğru gitmeye başladı. Bu sene son seneleriydi. İkisi de normalden daha zekilerdi. Ama bu keşfetmeleri için biraz daha zaman vardı. Sanırım keşfetmek yerine kullanmak için dersek daha doğru olacak gibi. Sınıftan içeriye girdiğinde öğretmeni masasında oturmuş açıklama beklercesine

''Tüm sınıf sizi dinliyoruz Tanya hanım bu sefer neden geç kaldınız''

''Özür dilerim bir daha olmaz '' dedi tam yerine geçmek için sırasına giderken yanından geçtiği adını dahi bilmediği bir kız sessizce

''Eric'i biraz daha az öpseydin geç kalmazdın '' diyip gülmeye başladı.

Tanya insanların her lafını duymazdan gelmeye alışmıştı. Ama sadece Eric ile yakıştırılmasına sessiz kalamıyordu. Kızın gözlerinde öyle bir sinir belirtisi oluştu ki lafı söyleyen kızın beti benzi atmış durumdaydı. Ağzını açıp öğretmene seslenmek istedi ama sanki kitlenmiş gibiydi.

Bu duruma alışıktı öğretmeni tembihlenmişti gereken kişiler tarafından. Durumu fark etmesiyle oturduğu yerden kalkıp Tanya'nın yanına koştu. Sakince koluna dokunup.

''Dışarı çıkman daha iyi olacak sakinleş öyle gel'' diyip kolundan tutarak sınıftan çıkarttı ve kapıyı kapattı.

Herkes onun bu haline gösterilen tavırların sebebini zenginlik olarak yorumluyordu. Ve kimse onların yetimhanede kaldıklarını bilmiyordu. Aslında zenginlikten değil Tanya'ının ne yapacağını bildikleri içindi. Onu korumak içindi. Henüz her şey için çok erkendi. Okulun koridorlarında bekleyemezdi. Ama dışarıya da çıkmak istemiyordu. Kızlar tuvaletine attı kendini.

Kabinlerden birine girip klozetin üstüne oturdu. Çantasından defterini çıkartıp dün yazdıklarını tekrar okumaya başladı. Yazma yeteneğini henüz Eric'e söylememişti. Ama yakında söyleyecekti. Eline kalemi alıp hatalı yazdığı yada sevmediği yerleri karalayıp düzeltmeye başladı. Kendini o kadar kaptırmıştı ki zilin çaldığını duymamıştı. Ta ki kulağına ilişen o sese kadar. Bir şey duyduğunu fark etti ama anlayamadı. Huzursuzlanıp olduğu yerden çıkmak için hazırlandı.

Hiç bir şeyden haberi olmadan tuvaleti terk edip çıktı. Kafasını kaldırıp baktığında okulda olmadığını fark etti. İşte şimdi başlıyordu her şey.

Etrafına bakmaya başladı şaşkınca tanıdık şeyler görmeyi ümit ederek. Yavaş adımlarla ilerlemeye başladı. Şuan olduğu yer okuldan ziyade sanki önemli bir yerin girişi gibiydi. Her şey fazla mükemmeldi. Yerler bembeyaz mermer ile kaplıydı. O kadar iyi parlatılmış ki dikkatli baktığında kendini göreceğini sandı. Bulunduğu yerin tam köşelerinde olmak üzere dört tane sütun vardı. Bu sütunların ortasında fazlasıyla görkemli bir masa vardı. İçerisi adeta toplantı odasını andırıyordu. Etraf göz alıcı güzellikte olduğu kadar ürkütücü bir havası da vardı. Odada 10'dan fazla insan vardı. Aslında çoğu kadındı mankenleri andıran vücut yapıları vardı. Aslında hiçbiri insan değildi.

CONCORDİAWhere stories live. Discover now