(သူေျပာခ်င္တာက 'ေအာင္သြယ္ေတာ္က ဘယ္လိုသာမာန္႐ြာသူကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ စုန႔္ယြီမင္နဲ႕ ေအာင္သြယ္ေပးလို႔ရတာကို ဘာလို႔ ႐ႊယ့္တုန္ထင္းနဲ႕ ေအာင္သြယ္ေပးခဲ့လဲမသိဘူး' တဲ့)
သူမ နားမလည္ေသးေပ။ သူမေဘးမွ အမ်ိဳးသား၏ အသံရႈသံကေတာ့ အနည္းငယ္ေလးလံလာသည္။
႐ႊယ့္တုန္ထင္းက သူ႕ကို ၾကည့္ၿပီး ႏူးညံ့စြာေျပာသည္။ "အဲ့တာရွင္စဥ္းစားေနလား" ("Are you thinking about") သူမ အသံက အနည္းငယ္တုန္ရီေနသည္။
စုန႔္ယြီမင္က လွည့္ၿပီး သူမအေပၚကို အုပ္မိုးလိုက္သည္။ "ကိုယ္ မင္းကို လိုခ်င္တယ္" သူက တုံးတိႀကီး ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက သူမကို လြန္စြာႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ အနမ္းျဖင့္ နမ္းလာသည္။
သူ သူမကို လႊတ္ေပးလိုက္ေသာအခါ သူမမွာ ရီေဝေဝျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ေသာ္လည္း သူမ၏ ေနာက္ဆုံးအသိစိတ္ေလးကို လက္ကိုင္ထားဆဲျဖစ္၏။ သူမ၏ ခါးစည္းႀကိဳးကိုကိုင္ထားေသာ သူ႕လက္ကို သူမအျမန္ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး အနည္းငယ္တုန္ယင္ေနေသာအသံျဖင့္ ေျပာလာသည္။ "ရွင္ရွင္ ကြၽန္မကို တစ္သက္လုံး ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံမွာမလားဟင္"
စုန႔္ယြီမင္က ေခတၱရပ္သြားသည္။ "ကိုယ္အခု အဲ့တာကိုလုပ္ေတာ့မယ္လို႔ေျပာရင္ မင္းယုံမွာလား" 🌚
သူမ မည္သို႔ေျပာရမွန္းပင္မသိေတာ့ေပ။ ယခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ သူမထိုကဲ့သို႔ေမးခြန္းမ်ိဳးေမးလိုက္ျခင္းက နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နိုင္သည္။
သူေမးလိုက္ေသာ ေနာက္ထပ္စကားတစ္ခြန္းက သူမ၏ ေနာက္ဆုံးကာကြယ္မႈေလးကို က်ိဳးပ်က္သြားေစသည္။ "ဒါဆို ကိုယ့္က်န္တဲ့တစ္ဘဝလုံး မင္းကိုပဲအေဖာ္ျပဳေပးမယ္လို႔ ကိုယ္ေျဖရင္ေရာ"
သူတို႔ခ်စ္စိတ္မႊန္ေနေသာ ထိုအခိုက္အတန႔္တြင္ပင္ ျပာယာခတ္ေသာ တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူ လူတစ္ေယာက္၏ ေအာ္သံက ႐ုတ္ခ်ည္းျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ "အစ္ကိုစုန႔္၊ အစ္ကိုစုန႔္" ထိုသူ႕အသံက မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ဆို႔နင့္ေနဟန္ရၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္၏ ငိုသံသဲ့သဲ့ႏွင့္အတူ ေခ်ာင္းဆိုးသံကလည္း ကပ္ပါလာ၏။
ESTÁS LEYENDO
❄︎Completed❄︎နှင်းပွင့်လေးများလှပါစေ(ဘာသာပြန်)
RomanceThis is not my own creation. Just translation. Both Unicode and Zawgyi. Eng name က ကိုယ့်ရဲ့ message board မှာ ရှိပါတယ်နော်။
Chapter 11
Comenzar desde el principio
