Chapter 36; ASSURANCE

9.9K 218 11
                                    

Torren POV'

Nakatulala lang ako sa mukha niya at pinapanuod ang mga ekspresyong ginagawa ng paglilitanya niya sa'kin.

"Where on earth are you huh?!! I'm talking to you!" inis niyang saad habang nagmamaktol

"I'm on my best daydream of my life" biro ko sa kanya

"Seriously!? May padaydream-daydream ka pa eh you look like my nightmare!!" basag niya sa trip ko.

Tss... Ilang beses ko pa bang tatanungin sa sarili ko kung bakit sa ganitong klase ng babae ako na-inlove? I really have no idea.

Hinili ko siya papuntang dining habang palihim kaming tinitingnan ng mga maids.

"Butler Dave prepare my car, we'll be leaving after breakfast" utus ko kay Butler Dave.

"Right away young master" sagot niya at mabilis na lumihis ng direksyon.

"Suit yourself.. don't dare make a scene in front of my parents" banta ko sa kanya.

"Wow lang huh!! Look who's talking! Oozing with manners?" sarcastic niyang sagot.

Tsk. "You're lucky you got me" I glanced and smiled at her.

Louie POV'

Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya. Ewan! Somehow, I'm feeling strange having him by my side.

Medyo mahaba ang hall papuntang dining pero tanaw ko na ang pigura ng dalawang tao sa isang mahabang table. I assume they're Hambog's parents.

"Mom, Dad, She's, Louie" pakilala sa'kin ni hambog sa dalawang tao ng makalapit kami.

Matipid akong binigyang ngiti ng babae sa harap ko habang ang isang lalaking I think at his late fifties ay may roong malapad ng ngiti na tila may gustong ipahiwatig.

"Ahm good morning po sa inyo" bati ko sa kanilang may pag-aalinlangan.

"Take a seat the two of you" utus samin ng babae. Mom niya siguro. She seems familiar but I really don't have any idea kung sino siya.

"I've heard a lot from you, young lady." My eyebrows creased when his father greeted me with a strange smile.

"Have we met before, Sir?" I asked hesitantly.

He wiped his lower lip before responding "What I mean is I've heard a lot about you."

"Hon, don't scare her." Her wife saves me from that awkwardness.

"I'm afraid you don't remember me anymore, Miss Yeun. Aren't you?" hindi ko namalayang ilang segundo na pala akong nakatitig sa mukha niya at iniisip kung saan ko siya nakita, and when I heard her voice, I felt I am really stupid for not recognizing her.

"I-I'm sorry Mrs. Marcus, I guess I really have poor photographic memory." mabilis kong sambit na nahihiya.

"It was nothing dear, come on, eat." She gave me a sweet smile before having a spoonful of her congee.

"Ahm thanks Mrs. Marcus.." Matipid kong sagot at sinubo ang bacon strip.

"Call her mom." I got choked when I heard his words.

"W-Water p-ple.." hindi ko na natapos ang dapat na sasabihin ko ng mabilis kong ininom ang tubig na inabot sa'kin ni hambog.

"Are you okey?" Alalang tanong ni hambog

Isn't that great?! After making me choked from his words then he gave a glass of water?!

"I-I'm fine! Just shut your mouth.. will you?!" Pabulong kong saad sa kanya kasabay ng pagpigil sa kabwisitang nararamdaman ko para sa existence niya.

WHEN A MAFIA BOSS MEETS STUPID GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon