WHEN A MAFIA BOSS MEETS STUPID GIRL

Chapter 77; Night Changes

Ashy ♡ Asha

Louie POV'

"Wag ka ngang maarte, Louie. Just trust me. You'll be beautiful with elegance." Napasimangot ako.

Hindi ko mapigilan si Ashley na imaniobra ang mukha ko.

She's putting her make-ups on me.

"Don't put too much, Ashley. Baka pagtawanan lang ako sa ginagawa mo." Reklamo ko.

Hindi ako komportable sa ginagawa niya. Madami siyang nilalagay na hindi ko alam kung anu-ano.

"OH MY G-GOD, L-Louie.." napatingin ako sa kanya ng ipatong niya ang kamay niya sa dibdib at huminto sa ginagawa niya sa mukha ko.

"B-Bakit? A-Anong problema, Ashley?" Tumayo ako para lapitan siya.

"Until now, hindi mo pa rin ako pinagkakatiwalaan. It hurts, Louie. I thought friends na tayo." Aish! Akala ko kung ano na. Kadramahan lang pala ng maarteng 'to.

Nakakapanghina ang kagagahan ng babaeng ito kaya bumalik ako sa harap ng salamin at umupo.

"Tigilan mo nga ako sa trust trust na yan, Ashley. Hindi ko na nga alam kung paano ko dadalhin mamaya sa stage itong nerbyos ko dadagdagan mo pa." Pinagdikit ko yung labi ko nagbabakasakaling maglighten ang buhay na buhay na kulay pula sa mga labi ko. Pero nabigo ako.

"But do you really trust me now, Louie?" Kaloka. Ano bang nakain niya at pinupush ang trust thing na yan.

"What do you think, Ashley?"

"Hmm.. just say it na lang kasi, Louie, if super yes or so not no." So ganun. Nagcrossed arms siya sa harap ko.

"Sa tingin mo talaga, Ashley, I really don't trust you? Magisip ka nga! Kung hindi ako nagtitiwala sayo in the first place I won't let you lay your hands on my face." Maganda na sana siya ngayon eh.

Wearing a sexy fabulous shining silvering white ball gown. Kung ako pakiramdam ko mas maganda kapag natural siya naman mas lumalabas ang ganda kapag my touch ng sarili niyang taste of make-ups.

Not that I mean na make-up ang nagpapaganda sa kanya. What I mean is that the make-up compliments her beauty. Sabi nga nila. Pak na pak.

"Oh God, I knew it. I think we can be best of friends. I trust you and you trust me. So let's be like that, okey?" Napataas ang kilay ko kasabay ng pagbuka ng mga labi ko.

What she said was jaw-dropping. Kanina lang trust ang topic namin, and now, status ng friendship na.

"O-Okey??" Casually, I responded..

"Shucks.. I can't believe this. From mortal enemies to my mortal bestfriend." Dapat na ba akong matakot sa mga gestures niya? Tuwang-tuwa siya tapos bigla na lang magpapalit ng mood. Now, she's seriously looking at me.

Napapatango na lang ako. What should I say? She's so unexpected.

"Anyway, you should call me Ashy from this day forward, and how do I call you now? Should I call you Louie? Elle? Ashana? Kim? W-What, Louie?" Seriously?. Excited much.

"F-Feel free to call me what pleasures you, Ashle--Ashy." Sagot ko at muntikan pang magkamali sa pag-address sa dapat na itawag ko sa kanya.

Ayaw ko namang sirain ang magandang mood niya because *qoute gestures of fingers* we are bestfriends now.

"Everyone calls you Louie na kasi, but.., I remember, your ex did call you Elle once that made you mad. Tyaka if I call you Elle sounds like that disgusting girl so scrap na lang that name. Hmm. What do I call you.." somehow she's right. Pero bakit pakiramdam ko big deal kung ano ang itatawag niya sa'kin. Is that how bestfriend thingy goes like?