YAZ YAĞMURU

21. Bölüm

Selam, kaldığımız yerden devam edelim bakalım.

Herkes bu bölümü saat kaçta okuduğunu yazabilir mi? :))

***

"Hoşgeldin sevgilim." dedim ağzım kulaklarıma ulaşırken.

Biraz tedirgin biraz da heyecanlı bir şekilde "Hoşbuldum mu onu birazdan anlayacağım galiba." dediğinde küçük bir kahkaha atarak "Hadi geç de bakalım o zaman." dedim.

Başını sallayıp kapıdan içeri girerek elindeki poşeti bana uzattı.

"Al bakalım sen seversin." dediğinde mutlulukla poşeti açtım, künefe vardı. Hızla sırıtarak boynuna sarıldım.

"Ya çok teşekkür ederim." dediğim sırada mutfaktan babamın sesi geldi.

"Ceyda gelen kimmiş?"

"Başlıyoruz galiba." Buğra'nın dediğine gülerek başımı salladım ve birlikte mutfağa ilerledik.

"Merhaba." dedi Buğra çekingen bir tavırla.

"Hoşgeldin oğlum." annem Buğra'ya sıkı sıkı sarıldığında babamın tek yaptığı şey ters ters bakmaktı. Bu tabloya gülmeli miyim bilemedim.

Hep birlikte masaya oturmuş yemek yiyorduk. Babamın eli kulağındaydı, her an konuşacağı belliydi.

"Yine nasıl buldun kızımı Buğra?" babamın sorduğu soruya annem kaş göz yaparken babam "Yani nasıl tekrar karşılaştınız onu soruyorum?" diyerek U dönüşü yapmıştı.

"Aynı sınıftayız Acar amca."

"Ne güzel ne güzel." dedi babam memnuniyetsizlikle ayranından bir yudum içerek.

"Çocukken de böyleydin sen kapanırdın bizim kapıya." dedi babam daha çok kendi kendine konuşur gibi.

"Evet, siz de çok güzel kovardınız Acar amcacığım." gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum.

"Anneannenler nasıllar Buğra oğlum?"

"İyiler Betül teyze selamları var." Buğra'nın eli masanın altından elimi bulduğunda tebessüm ettim.

"Bir gün onları da bekleriz yavrum. Sen de selamlarımı ilet." Buğra başını onaylarcasına salladığında yakalanmamak amaçlı elimi çekmiştim.

Yemeklerimizi sıkıntısız bir şekilde yemiştik ve şimdi de kahveleri yapmış dağıtıyordum.

"Abla Buğra'nınki tuzlu değil mi?" cevap vermeme gerek kalmadan babam konuşmuştu.

"Ne tuzu kızım, istememe mi bu?" dedi babam kaşlarını çatarak.

"Darısı ona o zaman." Buğra'ya kahveyi verirken sadece ikimizin duyabileceği bir şekilde fısıldamıştı.

Tebessümle geçip Sena'nın yanına oturduğumda kulağıma eğilerek "Şunun tipine bak." deyip sessizce gülünce ben de gülmeye başladım.

"Annem seni çok severdi Betül teyze." Buğra'nın cümlesiyle herkes durgunlaştığında annem konuştu.

"Ben de onu çok severdim. Hâlâ mezarına gidip gelirim." gözlerinin doluluğunu saklamak için kafasını eğip bileğindeki bileklik ile oynamaya başlamıştı.

"Allah razı olsun." Buğra bir yere dalıp konuştuğunda babam bir soru yöneltti.

"Beni yanlış anlama ama babana ne oldu?" çekinerek sorduğu soruya Buğra beklemeden cevap verdi.

"Hapisteydi çıktı." herkesin yüzü solmuş bir şekildeyken Sena ortamı dağıtmak için konuşmaya başladı.

"Ee anne sevdin mi Buğra oğlunu?"