KEIREN keep chasing as he hold tight his gun and shot his target on its head who's running away from them, then the unknown man fell into the cold floor as its blood flowed endlessly. Now the cold and cleaned floor has been painted in bloody red right there which made him grin, a sight to behold.
KEIRON stopped on his tracks when the deep cries has stopped, an indication of his brother completing its given task. He grin as well as he saw how their target's blood flowed on their old manor jail's floor for trying to escape.
"Madaya ka, Bro. Tinapos mo agad siya, sana hinintay mo muna ko.", Keiron playfully said then grinned at his brother.
Keiren just give his brother a smirk, then he suddenly laughed as his brother snorted at him for doing his signature smirk. He then decided to locked his gun and hide it behind his pants for his elder brother will surely give him a deathly gaze later for using his gun which made a noise inside the building.
"Where's elder brother Ran? Somehow, I have this feeling that he will kill me for making noise in our Manor's prison.", He then looked around searching for his elder brother's presence. Their elder brother is f*cking scary, so much that both him and Keiron will run off somewhere to lay-low, and that is why he's kind of afraid seeing him at this moment.
Doon naman natawa si Keiron nang marinig ang sinabi ng nakababata nilang kakambal, alam niya kasing takot ang kaniyang kakambal sa kuya nila. Ayaw pa naman n'on sa ingay dahil hindi ito makapag-concentrate sa mga gawain nito. That's why as much as possible, when it comes to any tasked in their Manor's prisons they should not do it in a noisy procedures.
"Hahaha bro, prepare yourself for he will not let you go without notice for making such a noise in here. I told you to kill that target in a nice way and I meant for you to use a knife to kill him, not a gun.", Keiron clarified and tittered. Natigil lang siya nang maramdaman nilang dalawa ni Keiren ang presensya ng taong tinutukoy nila, ang isa pa nilang kambal. Ang panganay sa kanilang tatlong magkakapatid na tangi nilang kinakatakutan maliban sa kanilang mga ama.
KEIRAN's shadow slowly emerged from the corner where he heard the noise. He extremely reminded everyone in the manor prisons to not make a noise even if it's a tiny one. Hell, he dislike noises so much! So much that he would gladly make still in silence using his own way. Natigil siya sa parteng lugar kung saan nang galing ang ingay na kaniyang narinig kanina lamang.
'Roon ay nakita niya ang dalawa niyang kakambal na halatang natigilan sa kaniyang presensya, he felt annoyed kahit hindi yun mapapansin sa kaniyang mukha.
Mas nahintatakutan ang dalawa nang makita ang tipid na ngiti ng kanilang kuya Keiran.
Gan'yan nga. Katakutan niyo ko dahil hindi ko palalagpasin ang ginawang ingay ng isa sa inyo kanina. Saad ni Kieran sa kaniyang isipan.
Napaharap kay Keiran ang dalawa niyang kakambal at kaniyang nakita kung paano napalunok ng laway sa kaba ang mga 'to nang makita siya lalo na ang bunso nilang kapatid na si Keiren.
"B-bro...ther...", kinakabahang naituran ni Keiren, hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang sabihin o ipaliwanag sa nakatatandang kapatid.
Kilala pa naman niya ito, alam na alam nilang lahat kung gaano nito ka-ayaw sa ingay. At alam din niya kung ano ang ginagawa nitong parusa sa mga taong maingay.
"Who made the noise awhile ago?", walang ligoy-ligoy na tanong ni Keiran sa dalawang kapatid.
Muli na namang napalunok si Keiren at Keiron sa kaba, lalo na ng makita nilang kumunot ang noo ng kanilang kakambal. Pinapahiwatig lang non na gusto nitong marinig agad ang sagot sa tanong niya.
Nagkatinginan naman sa isa't isa ang dalawa at sabay ding bumuntong-hininga.
"I did it, Elder brother.", Keiren honestly answered. Not even minding the consequence that he will face then.
Bahagyang napataas naman ang kanang kilay ni Keiran sa nakuhang sagot sa isa niyang kakambal, diretsahan kasi nitong sinagot ang tanong niya ng walang bahid ng takot sa tono nito.
Akma sanang magsasalita si Keiran ng biglang sumabat si Keiron.
"Look bro, tinangkang tumakas ng bilanggo natin kaya napahabol si Ren at binaril 'yan. Hindi naman sinasadya ng kambal natin ang ingay kanina. He has no choice but to use his gun.", paliwanag ni Keiron at muling tumingin sa walang buhay na lalaki sa sahig.
Tumingin naman si Keiran sa nakahandusay nilang bilanggo, patuloy pa rin ang pagkalat ng dugo mula sa noo nitong may butas na dahil sa bala.
Naisip niyang may punto nga naman ang kakambal nilang si Keiron kaya pagbibigyan niya ang kakambal na si Keiren sa ginawa nitong ingay kanina lang. Siguro kaya nito ginamit ang baril ay dahil wala itong nadalang lanseta para tapusin ng tahimik ang bilanggo nilang balak nang tumakas sa kanilang puder, sadly, the target didn't make it and it even failed to escape his own twin younger brother.
"Alright. Ren, I'll let you off from receiving your penalty. I know you don't have any sharp weapons with you as of now that's why you can relax.", saad ni Keiran.
Nakahinga naman ng maluwag si Keiren sa kaniyang narinig. Natuwa siya kahit papano, pasalamat na lang talaga siya at hindi siya hinayaang masaktan ng kapatid nilang si Keiron. Sisiguruhin niyang mapapasalamatan ang kakambal nila sa ginawang paliwanag nito for him.
"But there will be no next time, Ren. Now, dispose that dead body out of here. He's useless anyway.", utos ni Keiran na tinanguan ng kaniyang dalawang kakambal saka siya bumalik sa pinanggalingan niyang lugar para ipagpatuloy ang naantalang gawain.
"Heard that younger brother? Don't be stupid again.", paalala ni Keiron kay Keiren na ikinatango na lang nito.
Nilabas naman ni Keiren ang dalang transceivers at nagpapunta ng mga tauhan para ipatapon ang bangkay ng kanilang bilanggo sa malayong lugar na agad namang ginawa ng mga tauhan nila.
Nang matapos ay saka naman sabay na umalis si Keiren at Keiron papunta sa kakambal nilang si Keiran para tulungan ito sa ginagawa nito.
Kilala sila bilang Harrison triplets by the others.
Iba-iba man ang kanilang mga personalidad, para sa kanila ay iisa lamang silang tatlo. Kung nasaan man ang isa ay naroon din ang dalawa pa, at ano man ang mangyari, walang iwanan magaganap sa kanilang tatlo hanggang sa kahuli-hulihan nilang hininga.
——*——
AUTHOR'S NOTE:
Here it is, it's back and I'll be continuing it although I'll do an update in a sporadic schedule. Binalik ko lang, haha.
Don't expect too much from me, my dear old reader (kung meron man from my old account "MessyLucky") ~
YOU ARE READING
OWNED BY THE HARRISON TRIPLETS
General FictionKARINA MONTEZ ECHIZEN, a witty and bubbly woman who loves to play around men. Yes, she's kind of a play girl. But behind of that...she always wanted to be love by a man who will stick with her shits and all. She did experienced how to be loved by on...
