SECOND CHAPTER

3.2K 69 5
                                    

|• KARINA MONTEZ ECHIZEN •|

"Watashi no musume, itsu mata koko ni modotte kimasu ka? Anata wa anata no chichi ga anata o totemo koishiku omotte iru koto o shitte imasu.", Bungad ng aking Okaasan (Mom/Ma) nang tanggapin ko ang tawag nito galing pa ng Japan.

[Trans: My daughter, when will you be back here again? You know that your father misses you very much.]

Napa-rolled eyes naman ako dahil sa narinig. I know that my Oyaji (Dad/Pa) misses me.

But what the hell, hindi rin ba halatang na-mimiss ko rin sila? Lalo na si Oyaji? Truth to be told, I'm a Daddy's girl, okay. Mas close kami kaysa kay Mama, magkasanggang dikit nga kaya kami no'n ni Oyaji.

"Neh Okaasan, tell Oyaji that I miss him too, very much. But you know that I can't go back there for now dahil nga busy ako dito. I have my career here just so you know.", Aking saad. Sana maintindihan niya ang nais kong iparating. Aba! Malaki na ko at nasa tamang edad na, they don't need to worry so much about me.

I heard her sighed,"Wakatteru, Ka-chan. Hindi na kita kukulitin pa. Basta make sure that you're always safe there or else you know what will happen.", May pagbabanta nitong saad sa'kin.

Well, I know what she meant to say just by basing on her tone. Nakakatakot pa naman siya kapag nagagalit, under nga si Oyaji sa kaniya eh. Kahit na isang pinuno ang aking ama ay para sa kaniya at sa pinamumunuan nila ay si Okaasan ang komander nila.

...So, kung ano ang gusto ng esposa ng pinuno ay iyon ang masusunod. But not to me, I'm a stubborn woman just like Okaasan was in her young days in the past, and I'm proud of it.

"Alright then, end this call now because I know you're busy as of this moment and so am I.", She said.

"Sige Okaasan, I'll end this call na. By the way, I love you Okaasan and tell it too to Oyaji, okay.", I murmured my assent and that ended our conversation.

Hindi ko na hinintay pa ang sagot ni Okaasan, I know na nakasimangot na naman yun and kapag nakita siya ni Oyaji mamaya ay magiging lovey-dovey na naman silang dalawa. Thinking of that I chuckled secretly, minsan talaga ay nakakatuwang pag-tripan ni Okaasan.

Buti na lang talaga't hindi nila ko pinapasundan sa mga tauhan nila, ngayong araw pa naman ang alis ko patungong Italy.

My god!

I'm so excited na talaga! Emegesh! Mapupuntahan ko na ang museum ng Rome!

Also... Hmm?

AHA!

Magbo-boy hunting na rin pala ko d'on. Baka sakaling may makita akong mga gwapo! Handsome guys are a blessings to my pretty eyes! ( ꈍᴗꈍ)

Tiningnan ko ang aking relo at nanlaki bigla ang mata ko ng makitang malapit na ang flight ko. Kinuha ko agad ang mga gamit ko at lumabas ng bahay. After locking my door, ako'y ura-uradang umalis patungong Airport.

[ 13 Hours and 36 minutes LATER...]

"Kana!!!" Sigaw ng kung sino.

Nakangiting napalingon ako sa tumawag sa'kin. Nga pala, success ang naging paglapag ng eroplanong sinakyan ko papunta rito sa Italy. Kaya nga sa mga oras na 'to ay ngiting-ngiti ang inyong dyesabel! Ngiting tuwang-tuwa, no. Now that I am here, I will have my lovely time of spending it to any tours I will like to take with my bestie.

Lumapit ako kay Aella, she smiled at me and she scan my whole self, na-awkard tuloy ako. Dinaig pa kasi ng scanner sa airport ang klase ng tingin ni Aella sa'kin.

OWNED BY THE HARRISON TRIPLETSजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें