302 (Completed)

Part-6

Unicode

"ကျန်းအကိုကြီး...ရေပိုက်က ဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး ရေမကျ...အား! ! ! ဘယ်သူကြီးလဲ"

သူကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆပ်ပြာမြှုတ်ဖွှေးေဖွှးတွေပေနေတဲ့လက်နဲ့ပဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကမန်းကတန်း ကာလိုက်မိသည်။ မိမိခန္ဓာကိုယ်မဟုတ်ပါသော်ငြား လက်ရှိကျန်းကျယ်ဟန့်ရဲ့ခန္ဓာ
ကိုယ်ကိုလဲ တခြားအမျိုးသမီးရဲ့မျက်လုံးထဲ အချိန်ခဏလေးတောင် ေပးမကြည့်နိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့် သူက ဧည့်ခန်းက လူသုံးယောက်ကို ကျောပေးကာရပ်လိုက်ပြီး မတိုင်မီက စကားကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြောပါ၏။

"ရေပိုက်....ရေမလာတော့လို့"

"ငါအခုလာခဲ့မယ် မင်းအထဲအရင်ပြန်ဝင်နှင့်လိုက်....အန်တီ   ကျွန်တော် တံခါးရှေ့ထိ လိုက်ပို့မယ်နော်"

ကျန်းကျယ်ဟန့်ရဲ့ စကားသံကိုကြားတော့မှ ပြူးပြူးပြဲပြဲဖြစ်နေခဲ့တဲ့စပ်စုစိန်အဒေါ်ကြီးလဲ အသိဝင်လာပြီး အင်းအင်းအဲအဲလုပ်တော့သည်။

ကျန်းကျယ်ဟန့်က တံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး သူမကိုအခန်းပြင်ထွက်စေလိုက်၏။ သူမကတော့ စပ်စုကြောပြတ်သေးပုံမပေါ်ပါချေ။ ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ပြီး တံခါးပြန်ပိတ်တော့မည့် ကျန်းကျယ်ဟန့်ထံ သူမက ခပ်လောလောအမေးဆိုပါ၏။

"သားနာမည်က ကုန်းကျွင့်မဟုတ်လား"

ကျန်းကျယ်ဟန့်က စိတ်ထဲကနေ မကျေမချမ်းရေရွတ်မိလိုက်ပေမဲ့ နှုတ်ကနေတော့ 'ဟုတ်ကဲ့'ဟုသာ ခေါင်းငြိမ့်ရင်းဖြေမိလိုက်သည်။ ဒီအမျိုးသမီး တော်တော်ကြီးကို လွန်နေပြီမဟုတ်ပါလား။ အရင်ကလိုသာဆို လူမုန်းခံပြီး ဘုကလန့်တွေချည်းသာ ပြောပစ်မိမည်ဖြစ်ပေမဲ့ အခုအခြေအနေက အရင်ကနဲ့ကွာခြားနေသည်မို့ စကားတောင်သိပ်မမှားရဲ။

ထိုအမျိုးသမီးက တအံ့တဩမျက်နှာနဲ့
ဇဝေဇဝါစကားကိုဆိုလာသည်။

"ခုနတုန်းက ဟိုကလေးဆီကနေ သားကို ကျန်းမျိုးရိုးနဲ့ လှမ်းခေါ်လိုက်တာကြားမိလိုက်တယ်...သားက ကုန်းမျိုးရိုးမဟုတ်ဘူးလား"

"ကျန်းမျိုးရိုးနဲ့ ခေါ်လိုက်တာလား...
မဟုတ်ပါဘူး အန်တီနားကြားလွဲတာဖြစ်မှာပါ..ကျွန်တော်တောင်မကြားမိဘူး"