Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ship: Usuk, Ukus, Amerikaxİngiltere Ait olduğu evren: Hetalia Kurgu evreni: İnsan alternatif evreni. Özet: Arthur Kirkland bilinmeyen bir numaradan çağrılar alır. Uzunluk: 4280 kelime
Arthur'un telefonu ilk çaldığında, ekranda görünen yabancı numaraya baktı ve görmezden gelmeye karar verdi. O sırada birkaç meslektaşıyla ve potansiyel bir müşteriyle öğle yemeği randevusundaydı ve eğer çağrı çok önemli birinden geliyorsa, bir mesaj bırakacağından emin olacağını düşündü. Mesaj bırakılmadı ve Arthur aramayı tamamen unuttu.
İkinci kez, birkaç saat sonra, Arthur 6:15 otobüsünü kaçırmamak için otobüs durağına yetişmeye çalışıyordu. Telefonu cebinde vızıldıyordu, ama koşmayı bırakıp telefonu cevaplamayı göze alamazdı, şansına ve hala lanet bir araba satın almak için yeterince para kazanmadığı gerçeğine lanet okudu. Otobüsü yakalayıp boş bir yere oturduktan sonra telefonu kontrol etti. Aynı numaraydı ve yine mesaj bırakılmamıştı. Kaşlarını çatıp telefonunu cebine koydu.
Üçüncü kez çaldığında Arthur duştan yeni çıkmıştı, rahat ve ferah hissediyordu. Akşam yemeğini yemişti ve daha önce bitiremediği bazı işleri bile yapmıştı. Yatağa kaymaya hazırdı, yastıklarının ve battaniyelerinin ne kadar davetkar göründüğünü görür görmez günün ağırlığı omuzlarından kalktı. En azından telefonun uğultusunu tekrar duyana kadar durum buydu.
Omuzlarını düşürüp telefon ekranına gözlerini diktiğinde aynı rakamları gördü. Cevap vermek için parmağını yukarı doğru kaydırdı, sesini zor kazanılan uykusundan uzaklaşırken hissettiği gerçek tahrişe yakın olmayan bir şeye dönüştürdü.
"Merhaba?" dedi.
İlk anda cevap gelmedi, Arthur'a sonsuzluk gibi gelen uzun bir bekleyiş sadece. Tanrım, sadece uyumak istemişti.
"Kimsiniz?" diye sordu, biraz daha sert ve sabırsız.
"Woah, üzgünüm, ben sadece... siz kimsiniz?"
Bir erkeğin sesiydi. Şaşırmış, kafası karışmış ve tamamen Amerikalı geliyordu. Arthur, Amerika Birleşik Devletleri'ne taşınalı bir yıl oluyordu, bu aksana alıştığını düşünmüştü, ama bu, şimdiye kadar duyduğu her şeyden biraz farklı, bir tuhaftı. Güneyli olabilir mi? NYC'DE çok sık duymadığın türden bir şey.
"Sanırım önce ben size sordum," diye mırıldandı Arthur, diğer kişinin göremeyeceği gerçeğine rağmen gözlerini devirdi. "Bugün bu numarayı en az 3 kez aradınız ve yanlış kişiyi aradığınızı düşünmeye başladım."
"ne?"
Konuşalı beş dakika bile olmamıştı ama Arthur diğer hattaki adamın tam bir embesil olduğunu söyleyebilirdi.
"Yanlış numarayı aradınız. Hoşçakalın."
Başparmağını "aramayı bitir" düğmesine bastırmak için telefonu kulağından çekecekti, ama çılgınca bir ses duydu: "Hayır, bekle!" ve durdu. Kaşlarını çattı, telefonu tekrar kulağına yasladı temkinlice.
