No life without love (flikken maastricht)

deel 18

Eva p.o.v.
"Hey Marion"
......
"Ja!! Ik ben zwanger!"
......
"Het huis was echt geweldig!"
......
"Ik moet gaan eten"
.....
"Doeii"
Ik hang op. Ik had niet gedacht dat Marion zo ging reageren; ze was echt relaxed. Langzaam loop ik naar beneden. Floris heeft de tafel al gedekt. "Ik kom zo aan tafel hoor!" ik loop naar de keuken en pak 2 pilletjes : 1 tegen de verschrikkelijke pijn van de verkrachting en 1 tegen de misselijkheid. Na de pilletjes drink ik snel een glas chocomel leeg. "Ik had geen zin om te koken dus heb ik maar een paar broodjes gehaald" ik ga aan de tafel zitten en pak een broodje zelfmoord. "Ik kan het nog steeds niet geloven dat wij een kindje krijgen!" Floris kijkt me aan en zegt : "ik ook niet schat! Mijn droom komt nu uit." "eet wel een beetje door we moeten zo weg." ik kijk verbaasd. Wat gaan we dan doen? Ik besluit maar niks te zeggen en eet snel mijn broodje op. "Wat vind je nou zo lekker aan een broodje ingewikkeld?" flo schiet in de lach em kijkt me verliefd aan. "Wat vind jij zo lekker aan een broodje zelfmoord?" ik lach "een broodje zelfmoord is toch veel beter?" ik kijk hem met eem uitdagende blik aan. "Alles van jou is beter." lachend staat hij op. "Kom je mee zelfmoordenaar? Ik heb een verassing." met een zucht sta ik op, ik haat verassingen.
We zitten nog maar tien minuten in de auto en we zijn er al. "Ik wilde dit eigenlijk de dag van de aanrijding doen maar daar kwam iets tussen dus daarom vandaag!" stiekem word ik toch best nieuwschierig maat ook wel een beetje zenuwachtig omdat ik niet weet wat we gaan doen. Ik stap uit de auto en pak Floris hand vast. Hamd in hand lopen we naar een gebouw. Het is een grote oude schuur met prachtig uitzicht op de maas. Het ligt vlak bij het strand. We lopen naar binnen en een paardenlucht komt ons te gemoet. Floris regelt iets aan de balie en we worden naar twee mooie paarden gebracht dke opgezadeld voor ons klaar staan. "Veel plezier en ik zie jullie over twee uur wel weer terug." de medewerker loopt weer weg. "Ben je klaar voor een strandwandeling te paard?" Ik kijk naar Floris en zeg: "Flo dit is geweldig!" ik stap op het Appeloosa paard. Flo stapt op de schimmel. "Haha Nu ben je echt mijn prins op het witte paard!" lachend kijk ik hem aan. Eigenlijk is hij echt heel sexy nu hij op een paard zit. Even later vertrekken we. We draven langs een prachtig zonsondergang en ik geniet met mijn hele lichaam van de passen van het paard. "Stop eens." Ik zie dat Floris al naast zijn paard staat. Meteen stap ik ook af en met de teugels in mijn hand loop ik naar Floris toe. Hij legt een kleed neer en hij gaat er op zitten. Ik kijk naar me en ik voel me vanbinnen warm worden. Hij klopt naast zich op het kleed en meteen ga ik dicht tegen hem aan zitten. Zo zitten we samen naar de zonsondergang te kijken. Floris heeft 1 hand om me heen geslagen en met de andere houd hij de teugels van zijn paard vast. Ik heb mijn hoofd op zijn schouder gelegd en met 1 hand heb ik de teugels van mijn paard vast en de andere ligt op mijn schoot. En met de gedachte dat we samen een kind krijgen word deze avond nog beter. Dan duwt Floris voorzichtig mijn hoofd van zijn schouder en gaat hij op 1 knie voor me zitten. Is dit echt het moment waar ik al jaren van droom? Gaat hij me echt ten huwelijk vragen? Droom ik of is dit echt? Er komen een hele boel vragen in me op. Ik schut ze weg en heb mijn hoofd bij dit magische moment. "Lieve Eva, ik ben al jaren verliefd op je en na dit laatste jaar weet ik het zeker : ik kan niet zonder je. Nu we ook nog een kind krijgen ontbreekt er nog maar 1 ding. Wil je met me trouwen?" Hij zei het echt! Ik begin te huilen van geluk. "Ja! Ja ik wil!" Ik sla mijn armen om hem heen. Deze avond kan niet meer kapot. Wij kunnen niet meer kapot!

Na deel zeven werd er ook gevraagd naar een deel alleen uit Eva geschreven dus dit is hem, ik hoop dat jullie dit ook leuk vinden! Xxx