Bijtende Jaloezie ~ Pierre Gasly Fanfiction

Hoofdstuk 12

Het weekend begon voor Nina als een drama, maar het werd alleen maar erger. Na het gesprek met Charles moest ze op gesprek komen bij haar supervisor. Zelfs Mattio Binotti was aanwezig, dan weet je dat het menens is. Tijdens het gesprek werd er geëvalueerd op de gesprekken die zij en Charles hebben gevoerd. Ook werd er duidelijk besproken waar het mis ging en waarom het mis is gegaan, een lastig onderwerp om over te praten. Nina voelde zich nog steeds verschrikkelijk. Ze wist dat dit het gesprek was waarin ze te horen zou krijgen dat ze haar baan kwijt zou raken. Uit het gesprek bleek inderdaad dat er geen plek meer voor haar was binnen Scuderia Ferrari. Carlos had een goede mental coach waarbij het klikte en Charles was bezig met het zoeken naar een geschikte vervanger. Het was einde oefening. Het einde van haar carrière.

Inmiddels was het zaterdag, de dag van de kwalificatie. Omdat het gesprek vandaag had plaatsgevonden mocht ze het gehele weekend nog op het circuit aanwezig zijn. Wellicht was dit nog een kans voor haar om ergens anders een baan te vinden bij Formule 1. Al had ze geen idee wat of waar, en al helemaal niet hoe. Het enige wat ze op dit moment wilde was bij Pierre zijn, maar ze durfde niet naar hem toe te gaan. Helemaal tijdens een raceweekend wist ze dat Pierre zich moest focussen op de kwalificatie en de race, niet op het gezeur van een ex-werknemer van Ferrari. Nina haalde wat drinken bij de hospitality en nam buiten plaats op een stoel. Het zonnetje scheen fel, ten minste nog iets positiefs aan de dag. Plots zag ze Pierre langs lopen. Hij liep alleen en merkte haar op. "Hey Nina. Hoe is het?" hij klonk neutraal. Misschien wist hij al wat er aan de hand was. Sinds hij er zelf naar vroeg, was het nu maar beter om gewoon eerlijk te zijn. "Om eerlijk te zijn, slecht." antwoordde ze. Pierre pakte ook een stoel en zette die naast haar neer. "Wat is er gebeurd?" Mocht hij nog geen contact hebben gehad met Charles of met een andere Ferrari werknemer, dan wist hij nu eigenlijk nog niets. Zelf niet over het gesprek van gisteren. Nina legde het verhaal uit. "Vandaag heb ik mijn laatste gesprek gehad. Nu is het klaar. Nu heb ik geen baan meer." Nina kreeg tranen in haar ogen terwijl ze haar laatste zin uitsprak. Pierre zuchtte. Hij legde een hand op haar schouder. "Het spijt me echt heel erg voor je Nina. Ik wou dat het anders voor je was afgelopen." Dit was totaal niet opbeurend. Nina wist niet wat ze moest zeggen, dus bleef het stil. "Misschien kan ik je helpen." zei hij toen. "Hoe dan?" vroeg ze op een dramatische toon. Het huilen stond haar nu echt nader dan het lachen. "Ik heb gehoord... van bronnen... dat er meerdere teams zijn die op zoek zijn naar een mental coach, zoals bij Aston Martin, McLaren en Alpine. Ik weet niet voor wie, maar de meeste teams zien nu in hoe belangrijk een mental coach is, buiten de fysio om. Die zijn er meer voor iemand's leefstijl, niet voor iemand's mentale gezondheid." Nina's humeur fleurde direct op. Er was dus nog hoop! Er was nog een kans voor haar. Ze wilde Pierre omhelzen, maar durfde het niet. Hoopvol keek ze hem aan en zei: "Dankjewel! Ik ga direct een gesprek aan!" Pierre boog naar haar toe en gaf haar een knuffel. "Als ik je ergens bij kan helpen laat het me weten!" zei hij en hij stond op. Nina's hart maakte een sprongetje. Wat zij en Pierre samen zijn was voor haar nog niet duidelijk, maar hij zou echt een perfecte vriend voor haar zijn. 

Ondanks de ongelukkige omstandigheden bij Scuderia Ferrari, had Nina nog een kans. Het was nooit Nina's schuld geweest dat zij haar baan kwijtraakte, ze kon immers niets doen aan de gevoelens van Charles voor haar, dus wist ze dat ze bij andere teams misschien nog binnen kon komen als mental coach voor één van de coureurs. Diezelfde dag voerde Nina meerdere gesprekken met de teams die Pierre had genoemd. Het waren allemaal zeer gunstige banen met goede werkomstandigheden. Bij Alpine was de baan inmiddels vergeven, maar bij Aston Martin en McLaren stond de vacature nog open. Nina kreeg een voorlopig contract mee van beide teams om deze in het hotel door te lezen en een beslissing te maken. En deze beslissing moest snel genomen worden, niet alleen voor het team, maar ook omdat ze snel een nieuwe baan moest. 

De contracten zagen er allebei fantastisch uit. De arbeidsvoorwaarden waren goed en het salaris was bij beide meer dan genoeg om een mooi leven van te leiden. Het was een lastige beslissing voor Nina. Ook kreeg ze de dossiers van de 3 coureurs mee waar ze een eventuele relatie mee zou aangaan: Lance Stroll, Daniel Ricciardo en Lando Norris. Het was belangrijk voor haar dat het goed zou klikken, maar ook had ze het verleden nog duidelijk in haar achterhoofd zitten. Bij 1 van de coureurs was de kans het kleinst dat hij voor haar zou vallen, omdat het leeftijdsverschil waarschijnlijk te groot zou zijn. Was dit arrogant? Zouden alle F1 coureurs op haar vallen? Natuurlijk niet. Maar ze nam het zekere voor het onzekere. Haar baan was op dit moment het belangrijkste in haar leven, en bovendien hoopte ze dat het tussen haar en Pierre ooit nog iets zou worden. En dus maakte ze haar keuze...