Bijtende Jaloezie ~ Pierre Gasly Fanfiction

Hoofdstuk 5

Het eerste raceweekend was voorbij. Het was enkele dagen later op het hoofdkantoor van Scuderia Ferrari. De volgende race liet nog even op zich wachten, daarom had Nina genoeg tijd om de komende dagen gesprekken te voeren met Charles. Ze moest en zou achterhalen wat zijn negatieve stemming veroorzaakte.

Nina had besloten dat ze in het volgende gesprek met Charles zich volledig zou focussen op Charles zijn privéleven. Hierbij wou ze zijn familie, vrienden en zijn relatie met Charlotte betrekken. Charles nam weer plaats in een stoel en pakte direct zijn telefoon erbij. Hij leek net zo ongeïnteresseerd in het gesprek als bij het eerste gesprek van een paar weken terug. "Welkom Charles, fijn je weer te zien. Vandaag wil ik met je praten over je privéleven. Het is een onderwerp waar we nog niet veel over gepraat hebben maar wel een onderwerp dat belangrijk is in je leven. Het kan veel invloed op jou en je prestaties hebben daarom wil ik er graag met je over praten." Charles reageerde niet dus Nina ging door. "Kun je me misschien iets over je relatie met Charlotte vertellen?" Charles schudde zijn hoofd. "Nee, het lijkt mij ook niet relevant om over te praten." Nina probeerde haar zucht binnen te houden. "Alles wat er in je leven omgaat is belangrijk voor mij als mental coach, dus ook je privéleven en ook je relatie. Waarom wil je er niet over praten? Gaat het niet goed?" Ze keek vragend naar Charles. Charles drukte zijn telefoon in zijn broekzak en keek naar Nina. "Ja, het gaat wel goed.. nouja het gaat niet super. Maar het gaat wel oke." Over dit wisselvallige antwoord moest Nina even nadenken. Hoe ging ze dit slim aanpakken nu hij eindelijk bereid leek om erover te praten? "Hebben jullie ruzie gehad?" vroeg Nina met een rustige stem. "Nee, dat niet... het is gewoon... " Charles stopte en Nina wachtte tot hij verder ging. "Ik weet niet of het wel werkt tussen ons." "En waarom denk je dat?" vroeg Nina. "Ja we passen denk ik gewoon niet bij elkaar." antwoordde Charles. "Hoe ben je hier achter gekomen?" Het leek niet alsof de relatie tussen Charles al voorbij was, maar toch leken er problemen om te gaan in Charles zijn hoofd. "Ja ik weet niet.. ik voel gewoon niet zoveel meer voor haar." Charles durfde Nina niet meer aan te kijken en richtte zich tot de grond voor hem. Zenuwachtig krabde hij aan zijn wang. Nina had het idee dat Charles iets voor zich hield. "Heeft het misschien nog een andere reden dat je niet meer wat voor haar voelt?" Nina kreeg een vaag vermoeden terwijl ze dit vroeg. "Nee. Ik vind haar gewoon niet meer leuk. Dat is het. Kan ik nu gaan?" Charles stond op. Nina keek verbaasd naar hem. Het gesprek had nog geen vijf minuten geduurd, terwijl het normaal een uur duurt. Nina wilde zo graag achterhalen wat hem precies dwars zat, maar ze kreeg het idee dat ze voor nu genoeg informatie had achterhaald en ze wilde hem niet nog meer opjutten. Ze kalmeerde hem en vroeg hem om nog even te blijven. Hierna veranderde ze van onderwerp en ging verder met het gesprek.

Het volgende raceweekend naderde: Emilia Romagna in Italië. Nina was enthousiast over het feit dat ze eindelijk weer een raceweekend mee mocht maken. Het eerste weekend was haar goed bevallen: ze vond het heerlijk om over de paddock te lopen en overal te kunnen komen waar ze maar wou. Ook vond ze het leuk om met andere collega's en coureurs in contact te komen. Ze had zichzelf voorgenomen om niet teveel met Charles zijn stemming in haar maag te zitten. Het was iets waar hij schijnbaar nog niet klaar voor was om over te praten en op dit moment kon ze daar niets aan veranderen, dus kon ze het maar het beste accepteren.

Nina wandelde door de paddock in Italië. Het was zaterdag, de dag van de kwalificatie. Nog steeds was het warme weer wennen voor haar. Het mondmasker voor haar gezicht zorgde ervoor dat ze alleen nog maar meer begon te zweten. Het voordeel was dat je dit door masker niet kon zien. Plotseling zag ze Pierre om de hoek komen. Toen hij haar opmerkte liep hij naar haar toe. Ze merkte direct zijn positieve stemming op, dat deed haar goed. Mensen die een positieve mindset hebben gaven haar energie, terwijl negatievelingen haar energie juist weg zogen. "Hey Nina, hoe gaat het met je?" vroeg Pierre aan haar. "Goed hoor! Hoe gaat het met jou?" Helaas kon ze door het mondmasker niet veel van zijn gezicht zien. Hierdoor was het lastig om in te schatten wat zijn echte emotie was, maar hij leek gelukkig. "Ja heel goed! Ik heb er zin in vandaag, het duurde eigenlijk te lang sinds de vorige race." Nina was het met hem eens. Twee weken was eigenlijk al lang, maar deze pauze duurde drie weken. "Leuk om je weer tegen te komen hier, hoe gaat het met Charles?" Haar hart maakte een sprongetje door het compliment wat ze van hem kreeg. "Ja met Charles gaat het prima. Hij is zich aan het klaarmaken voor de kwalificatie." Veel meer dan dat kon ze natuurlijk niet kwijt. "Ja tuurlijk, ik ga mij ook maar eens klaarmaken. Maar ik had eigenlijk nog een vraag." Pierre pauzeerde en Nina wachtte tot hij zijn vraag had uitgesproken. De pauze maakte haar ontzettend nieuwsgierig. "Morgen gaan we met een groep samen wat drinken na de race, heb je zin om ook te komen?" Nina's hart maakte veels te veel slagen dan wat goed zou zijn voor een mens. Ze probeerde haar enthousiasme te temmen. "Ja, dat lijkt me leuk!" antwoordde ze. "Goed! Gezellig! Dan zie ik je sowieso morgen!" Pierre gaf haar een boks en liep weg. Nina draaide zich om en zag Charles in de verte. Hij had zijn armen over elkaar geslagen en keek geïrriteerd. Zodra hij opmerkte dat ze hem zag draaide hij zich om en liep weg. Het leek nonchalant, alsof hij toevallig net weg moest, maar was dat ook zo?