Gerek Yok |Texting

41 -Final-

Final konuşması yapacağımı söylemiştim. Geceleri daha duygusal oluyorum o yüzden ehem. Finali yazmadan önce bölümleri düzenlemeye karar verdim. Ve o cümleyi yazdım. "Gerçek hayattan uyarlanmıştır." Evet bu ciddi.

Özde, Eda, Deniz(gerçekte nişanlı değil çok şükür sakdkjdjfxk), Mert, Tuğba cidden yazıldığı gibiler. Tabii ki abartmalar var oakfxkane. Ata ise hayatımdaki üç kişinin karışımı. Serkan zaten dediğim gibi gerçek olamayacak kadar mükemmel.

Kitaba karantinada sıkıldığım için başladım. Texting ile karışık kafa yormayan bir şey olsun istedim. Bana göre Wattpad'teki textingler çok güzeller ama gerçekçi değil gibiler. Bilemiyorum size biri yazsa ve her şekilde sizi izliyor gibi hissetseniz korkmaz mıydınız?

Bu yüzden Serkan'ın hikayesini onun değil çevresinin eline bıraktım. Eğer Tuğba olmasa hikaye olmazdı. Bu gerçekten de doğru bu arada gerçek hayat için de öyle kekfkske. Tabii Eda'yı da unutmamak lazım ilk okuyan oydu.

Ben de kitabı yani hikayeyi başlatanların o ikisinden ilham aldığım karakterler olmasını istedim.

Kitap her zaman bir aşk hikayesinden çok arkadaşlık ve o arkadaş grubundaki dinamikler üstüne kuruldu. Ama yine de yazdığım romantik sahnelerden de memnunum.

Yaşadığım şeyler ile de harmanlayınca ortaya bu çıktı. "Gerek Yok" günlük hayatta çok kullandığım bir kalıp. Sonuçta Özde de bana çok benziyor o yüzden en iyisinin bu olacağını düşündüm.

Ve bu hikaye  de bu bölümle final veriyor.

Şu ana kadar benimle birlikte olan herkese teşekkürler. Birinin yazdığın bir şeyi okuması ve yorumlaması müq bir şey.

Umarım siz de kendi hayatınızdan bir şeyler bulabilmişsinizdir.

Bu bölümü ilk önce bütün okuyuculara, sonra bölümü yazar yazmaz okumaya gidip yorumlarını aldığım kardeşime -Bir önceki bölümde Ata hafızasını kaybedip Serkan'a aşık olsaydı senaryosu kendilerine ait- en son ise Eda'nın ilham kaynağı ve Tuğba'ya ithaf ediyorum. 

İyi okumalar.

Uyarı- Bölümde 13. Bölümde anlatılan bir hikaye var isterseniz bir geri dönün baya eskide kaldı çünkü-

Ata: Her şeyi geçince cidden yaşlandık

Ata: Daha geçen dershanede ilk senemdi

Ata: Daha geçen o beni çok sinir eden kıza birlikte oturalım mi demiştim

Mert: o kız da hayır ben mertle oturacağım demistiahahaahahahaah

Ata: Şerrosun

Eda: Özde'nin şu her şeyi pat diye söylemeleri beni bitiriyor

Mert: ama öyle olmasa bizim Özde olmazdı

Serkan: Mert ne ballısın ya

Serkan: Özde ile arkadaş olan ilk kişisin

Mert: öyleyim tşk

Özde: Benden en çok dayak yiyen kişi aynı zamanda

Mert: aga b üzüldüm kendi adıma

Özde: Yanımda olsan yine yapıştırırdım

Özde: Aptal

Mert: asmadik mi bunları yavrum ya

Özde: Yo aşmadık

Mert: :(((

Serkan: Hiç üzülme üzülen Özde çünkü