Hoofdstuk 3.

2.1K 75 3
                                    

Ik geef Sara een knuffel en ga naast haar op het bankje zitten. Altijd spraken Rein en ik op zondag af in het park met onze vrienden. Sander gaat naast me zitten. 'Hoe zit het nou met jou en Rein?' Fluistert hij in mijn oor. Ik kijk hem aan. Hij was zowat de enigste die ervan wist dat ik Rein leuk vond. 'Ik weet niet, hij blijft het steeds doen.' Sander knikt en kijkt met grote ogen naar iets achter me. Ik kijk achter me en zie Rein al weer met Emma op zijn schoot zoenen. Ik kijk snel de andere kant op. De tranen staan alweer in mijn ogen. Sander wrijft over mijn rug. 'Kom, we gaan wel een stukje lopen.' Ik knik en loop achter Sander aan.

-

'Waarom begrijpt Rein nou niet dat ik hem leuk vind.' Mompel ik en ik stop mijn handen in mijn zakken. Vogeltjes fluiten niet meer, de zon is al half weg en het begint steeds kouder te worden. Slim Seda, ik had ook wat warmers aan moeten doen. 'Hoelaat is het?' Vraag ik na een tijdje. '18.12.' Mijn ogen worden groot. 'Shit! Ik had allang thuis moeten zijn!' Roep ik en ik trek Sander aan zijn hand mee terug naar de plek. Als we daar aankomen zie ik Rein voor zich uitstaren. Ik schud mijn hoofd, dit is echt niet meer leuk. 'Rein, uh..' Rein staat op. 'Ik weet het.' Zegt hij en hij slikt even. Ik kijk Sander even aan en geef hem snel een knuffel als Rein alweer wegloopt. Ik zwaai even naar de rest en ren achter Rein aan. 'Rein wacht even!' Roep ik als ik merk dat ik even niet meer kan. Hij draait zich om. 'Niks, hoezo?' Ik zie woede in zijn ogen maar ik zeg niks. Ik zucht even. 'Ik weet niet wat er mis is met jou maar ik ben er klaar mee.' Ik loop langs hem weg. 'Ik ook!' Roept hij nog vanuit de verte. Ik draai me om en zie hem verweg staan. De tranen rollen over mijn wangen. Hij is er klaar mee. Rein draait zich om en loopt weg. Na een tijdje draai ik me ook om en loop ook ik weg.

i don't like this anymore. (Finished)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu