String Consequence

Chapter 10

"Papunta na daw." Sagot ni Ivan habang nakamangot na nakatingin sa  TV.

Inihanay ni Pia ang mga inumin at ang mga pagkain. Tinignan niya ako at tinaasan ng kilay bago nagtungo sa kusina nila Ivan. Usual act, feeling at home.

Well celebrate something special today like how we celebrate our birthdays.  With some close classmates and us, kaunting inuman at kwentuhan kasama sila. Hindi ko inakalang matatapos 'yon ngayon araw. Parang noong nakaraan lang nagsimula ang klase, at ngayon may mga magtatapos muli.

Well... Mayroon pa naman kaming dalawang taon sa college kaya bakit parang pakiramdam ko malungkot! We should be happy.. dahil nakatapos kami ulit ng isang taon. Sobrang daming challenges this year, hopefully malagpasan namin 'yon ngayong year.

"For the new graduates!" Sabi namin bago ipagumpog ang mga baso.

"Si Ivan kinaawaan lang 'yan ng mga professor e." Maya mayay biro ni Pia mejo may tama na.

Tumawa kami bago maya mayay narinig nang umiyak si Pia. May tama na talaga dahil kung ano anong sinabi niya, tampo sa ibang bagay at kirot para sa isang kaibigan.

"Ang daya mo..." Puno ng lungkot na sabi ni Pia habang malinaw na nakaturo ang daliri kay Chloe.

Gusto kong maiyak din pero hindi ko nagawa. I just  smile while staring at Chloe hugging Pia. 

The two important girls who completes my highschool and half college life.

"Hindi pa naman ako aalis.." natatawa pero bahid ang lungkot na ani ni Chloe.  Nakita niya akong nakatingin kaya itinaas niya ang kamay para makalapit ako at makayakap. By that point, tumulo ang isang luha mula sa mata ko. 

Our classmates have their own conversations while us doing dramas in front of them.

"Pangit mo." Rinig ko pang utas ni Pia sa kabilang sofa kay Ivan. Nangtignan ko iyon, hawak niya ang kanyang cellphone. Taking pictures habang mukha kaming batang umiiyak. He's laughing while doing that. Mukang hindi apektado sa kung anong kadramahan namin.

But for sure. He have that idea.

Chloe will leave us soon.

And what are friends for? Malamang tatanggapin namin 'yon.

After all we still have access to communicate.

...

Hanz:

Do you want me to pick you up?

Alas osto ng gabi ng itext niya saakin 'yon. Inaantok at may kaunting  tama na ako pero malinaw ko paring nabasa ang mensahe niya. For some reason hindi ako nagreply. Inisip kong masyado siyang updated sa lahat ng ganap ko sa buhay. Ano ba kami? Hindi naman kami.

Really alcohol can affect our emotional thinking.

Nagpaalam na ang ilan sa mga kaklase ko, dumating narin si Ate Ivee... pinipilit na ipahatid kami kay Ivan .

But Ivan on the other side. Nagpanggap na lasing kahit alam ko namang kakaunti lang ang nainom!

"Dito mo nalang patulugin." Sagot niya sa kapatid. Not minding ate Ivee's stare.

Napahinga nalang ng malalim si ate Ivee bago kami tignan Isa isa. Tinulungan siya ni Ivan magligpit. Iniwas ko ang tingin at sinabing alam ako ni Papa.

Alam kong magtatanong siya e!

"Susunduin ako ni Kuya." Utas ni Chloe as usual.
Namumula mula pa ang kaniyang pisngi pero batid ko...katulad ni Ivan, nangdaya sila ng inom!

Prenteng nahiga si Pia sa mahabang sofa. Habang ako naman nakasandal sa isahang sofa at pinapanood siyang magsalita ng kung ano ano. She really like that, every time she's drunk. Kung maingay siya kapag hindi lasing... Mas maingay siya kapag lasing!