•giriş' ölüm•

114K 3.2K 1.1K
                                    

Medya: MELEK 🕊

Kitaba bir şans veren herkese çok teşekkür ederim.
Melek'in hayatına hepiniz hoşgeldiniz.

Birinci bölüm değildir!

Sadece küçük bir giriş bölümüdür.

Okursanız daha iyi olur.

Kitaba başladığınız tarih?...

O zaman bölüme geçelim...

...

Ölüm... 4 harften oluşan hayatımda duyduğum en ağır kelime.

Bugün ailemi toprağa vermiştim.

Çok acıydı annenin, babanın, abinin mezarları önünde ağlamak.

Onları trafik kazasında öldürmüşlerdi. 2 gün önce, hayatım tam bu noktada bitmiş. Ve bugün yeni bir sayfa açılmıştı.

Elimden tutan bir babam yoktu artık.

Bana her zaman destek veren annemde.

Hatta beni her gün kızdırsada beni çok sevdiğini bildiğim abimde yoktu.

Aslında ben onlarla birlikte ölmüştüm.

Güçsüzdüm artık, halim yoktu.

Mezarlıkta ailemin başında bir ben bir de abimin çok yakın arkadaşı Ömer abi buradaydı. Avukattı o, abim gibi.

Bu cenaze işlemlerini o halletmişti. O olmasa nasıl bu işin altından kalkardım bilmiyorum.

Hiç arkadaşım yoktu. Kendi tercihimdi.

Akrabalarımızı soruyorsanız annem tek kardeş ve anne ve babası ben doğmadan önce ölmüşler.

Babamın tarafı ise bize düşman 2 halam ve 4 kuzenim ve eniştelerim olmasına rağmen hepsi paragöz insanlar. Babaannem ve dedemde öyle. Bizi sevmezler. Özellikle beni...

Benim üvey çocuk olduğum anlaşılınca dedem beni istemedi. Zaten sevmiyordu beni, üvey olduğum öğrenilince halamlar bile ayağa kalkmışlardı.

Canım babam onları susturmayı başarınca bizimle bir daha konuşmaz oldular.

Üvey olduğumu da benim sarışın onların ise esmer olmasından anlamıştık. Tabi pek çok şey daha vardı ama önemsiz. Dna testi bunu kanıtlamış oldu.

Gerçek ailemi hiç araştırmadım.

Çünkü ailemle mutluydum.

Beni onlar büyüttü, ben onlarla büyüdüm.

Araştırmanın zamanı geldi sanırım babamın dediği gibi...

Bu şekilde ne kadar yaşıyacaktim ki.

Belki öz ailem beni arıyordur belki de onlar için çoktan ölmüşümdür.

Bilemiyorum aklımda çok şey varken hiç bir şey yok gibi...

Annem ev hanımı iken babam inşaat ustasıydı.

Güzel, küçük, tatlı evimizde yaşayan çekirdek bir aileydik

Ben 17 iken abim 26 yaşındaydı.

4 kişi olsakta mutlu olmayı bilen bir aileydik.

Ve bundan sonra yeni bir hayat başlıyordu benim için...

Ben Melek kanatları kırılmış ve asla iyileşemiycek Melek.

Güçlü olmak için savaşacak olan Melek.

Ailesi yattıkları yerden üzülmesin diye mutlu gibi davranacak olan Melek.


...


• Nasıl buldunuz Giriş bölümünü?

• Anlayamadığınız yerler yada sorunuz var ise buraya yazabilirsiniz.?

• Diğer bölüm karakter bölümü olucak. Daha sonra 1. Bölüm gelecek.

• Konusu bakımından nasıl görünüyor?

Görüşürüz Melek'lerim!

Yeni HayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin