Miserable life

CHAPTER16

"Sofia what happen?"tanong sakin ni tito jericho habang nag mamaneho pauwi dahil nagpaalam na siya na mauuna na kami.

"Tito hindi ko pa po kayang makita nila ako."humuhikbing sagot ko.

"Kaya bilisan mo ang pagtanda mo para pwede kanang mag desisyon ng sayo sofia para hindi kana nila mabawi ulit at hindi namin hahayaang makuha ka nila."hindi nalang ako sumagot hanggang sa dumating kami sa bahay.

Pagkarating namin sa bahay at pinabihis muna ako ni tito jericho at pinatulungan sa maid dahil padating na daw sila mamita at tita ara.Pagkarinig ko na nandiyan na sila ay agad akong bumaba.

"Are you okay baby?"mahinahong tanong ni tita ara at niyakap pa ako.

"Yes mommy thank you."gaya kanina nagulat siya ng tinawag ko siyang mommy pati rin sina mamita ay nagulat,naisipan ko na sobrang mahal niya ako kaya deserve niyang tawaging mommy.

"Can i hear it again?"

"I said i love you mommy."mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.

"Are you ready to become a real sofia?"si mamita naman ang nag tanong.

"Yes i am because i love you all but i dont know if i deserve to be one of the real."

"You are baby but we need to wait months until you became a 18 so that i can adopt you legally as my daughter."tumango nalang akoo dahil masaya na ako na magiging mommy kona siya.

Pagkatapos ng usapan namin ay nagpaalam na ako na magpapahinga dahil na pagod ako not physically kundi dahil sa mga iniisip ko na kung paano kaya na nagkita kami kanina babawiin kaya nila ako?pero mas masakit isipin na hindi at wala na silang pakialam sakin.

Gumising ako ng maaga para makapag luto ng breakfast dahil linggo naman ngayon at wala akong gagawin.

"Yaya ako na po ang magluluto ng umagahan."hindi naman siya nag rereklamo at hinahayaan nalang ako.

Nagluto ako ng sunny side up na egg dahil maganda ang egg sa umaga at hindi naman nag rereklamo sina mamita because we need 1 egg in one day tsaka tocino at fried chicken tapos nag sinangag ako na may mga gulay para may kakainin parin kaming healthy.