"Bakit hindi kayo nag-uusap?" Tanong ni Therese, kasama ko silang tatlo ni Maddie at Ponggay ngayon.
"I don't want to talk about it." I declined to answer dahil ayoko na balikan ang nangyari nung Sunday. "Sa amin na lang 'yon."
"Ngayon ko lang uli nakikitang malungkot si Jia." Biglang singit ni Ponggay. Hindi lang siya, ako rin, pareho kaming nasasaktan.
Maddie wrapped her arms around me, "Mas maigi sigurong 'wag muna tayo mangealam." Baling niya at ngumiti ng maliit sa akin. Hinagod niya ang likod ko bago humiwalay sa yakap.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Iniba na namin ang topic at habang nagkukwentuhan ay tumunog ang phone ko. No. I locked my phone immediately after receiving that text from Jia. Lagi parin siya nagtetext kahit nitong mga nakalipas na araw at ni isa 'dun ay wala akong ni-replyan.
I looked straight ahead and saw her with Mich, nasa dulong table sila. Pareho silang nakatingin sa akin. I turned away at patuloy na nakipag-usap sa tatlong nasa harap ko.
•••
My last Friday training has officially ended.
Bukas na ang last game namin, bukas na ang huling araw ko dito sa BEG. By the end of the week I'll be leaving this place, my homeland, to start anew in a different country. Lahat ng memories ko dito dadalhin ko kahit nasa ibang lugar na nakatira.
"Sigurado ka na ba?" Tanong ng Kuya ko on the other line. Is he really questioning me right now? Ilang beses ko na 'to sinabihan na sigurado na ako.
"Oo nga. Paulit-ulit." I said with irritation at natawa siya sa akin, "Bakit?"
Narinig ako ang galaw ng baso sa kanyang background. May bisita kasi doon sa bahay sila Dad, "Hindi ba sinabi ni Mom sa'yo na nagpunta si Jia dito kahapon?"
"What?" Di makapaniwalang tanong ko. Tama ba ang narinig kong pumunta siya sa amin kahapon? "Huwag mo akong bibiruin ng ganyan, galit si Daddy 'don." Seryoso kong sagot in a low tone dahil naglalakad ako papunta sa aking kotse at nasa gilid ko lang sila Jia, baka makarinig.
Umalis si Jia kahapon pagkatapos ng training pero ang paalam niya kina Kim ay uuwi lang siya sa kanila. How come at nakakuha siya ng lakas ng loob para pumunta sa bahay namin?
"Kapatid, how will I even lie to you? And yes, galit nga si Daddy. She heard a mouthful from him. I felt bad for her." Wala akong naisagot at napahawak ng mahigpit sa manubela. Hindi mo talaga ako tinitigilan.
"Bakit mo sinasabi sa akin 'to? Para magbago ang isip ko?" I creased my forehead, if Kuya is saying this to make me change my mind, hindi siya gumagana. Kilala ko 'to si Kuya, unang kita pa lang niya kay Jia noon ay boto na agad siya.
"To make you think." He said, his voice now turning serious. "Nagpunta dito sa bahay 'yan para humingi ng tawad sa magulang natin dahil nasaktan ka niya." I brushed my hair backwards sa sinabi niya. What made her think na madali niyang ma-convince sila Dad na patawarin siya? "'Yung iyak niya, hindi ko na halos matantya kung ilang butil 'yon. Pati ako ay nahirapan siyang tignan."
"Hindi na, Kuya. Tama na." Mabigat kong binitaw at kasabay no'n ang pagtulo ng aking luha. Pinatay ko agad ang tawag ng hindi nagpapaalam sa Kuya ko.
Wala akong ginawa kundi umiyak until I felt somebody wrapping their arms around me, and I was being pulled closer. Sa amoy, kilala ko na agad kung sino kaso wala akong lakas para umalis sa kanyang bisig.
Naramdaman kong nabasa ang shirt ko sa bandang balikat. Umiiyak rin siya at nakalubog ang kanyang ulo sa pagitan ng leeg at balikat ko. I absent-mindedly hugged her tight and felt her lips touching my neck.
She eventually loosened up and we separated from each other. She caressed my cheek and gave me a bitter smile before getting out of my car. I have no plans of following her but my mind and body wanted me to go out. I frozed and tried fighting the urge to approach her but I lost the bout in the end.
She turned around when I closed my car, I didn't think twice and held her close to me. Kahit masakit ay kinulong ko siya sa bisig ko't bumagsak ang balikat namin dalawa. Sa puntong 'yon, nabasag ang harang na pinilit kong patibayin nitong mga nagdaang araw.
"Huwag ka na umalis." Litanya niya, humigpit ang kanyang yakap sa akin at damang-dama ko ang paghihikahos.
"Just let me go, Jia." Napalunok ako at lalong nadama ang pananakit ng dibdib ko. Masyado na namin nasaktan ang isa't isa, mas mabuti ng pakawalan na niya ako.
"Let me stay." No, you are not staying with me. Stop making it harder than it is. Please lang, pakawalan mo na ako.
"I'm sorry, Jia." I closed my eyes at patuloy akong umiyak. This is the hardest decision I've made that I am choosing to hold on to.
"No." She insisted and cupped my face, "I'm a hundred percent sure, Bei. A hundred percent sure of choosing you." Bago pa ako makakontra ay sinalubong niya ako halik.
Tila bumlangko ang isip ko't naparesponde ako sa galaw ng kanyang labi. Sumandal siya sa gilid ng kotse ko't rumahas ang mga halik, napahawak ako sa kanyang leeg at aksidente kong nakagat ang baba ng labi niya, pero nagpatuloy lang siya at mas dinikit ang kanyang sarili, dahilan para magpakawala ako ng maliit na ungol.
Nasa parking lot parin kami ng BEG at delikado kaming makita doon ng ibang tao, kaya patingin-tingin rin ako sa likod niya habang nilulunod ang sarili ko sa kanyang halik.
Pilit kong suwayin at nilalabanan ang sensyasyong nararamdaman ko subalit bigo ako, hindi ko na maitago ang pagkahumaling sa ginagawa namin at aaminin kong namiss ko ito. Bumalik ang alaala ng gabing ginawa namin ito sa loob ng kwarto habang tulog ang dalawang kasama.
What are you doing?
Huminto ako nang sumagi 'yon sa aking isipan. Tumingin si Jia sa akin ng may pagtataka. Right, what the fuck am I doing? Hindi ko dapat hinayaan na mangyari ito. We shouldn't be kissing.
"What's wrong?" Nag-aalala niyang tanong, nang makita niya ang reaksyon ko ay dumilim ang kanyang ekspresyon. Bumaba ang kamay niya't napunta sa laylayan ng shirt ko, kasabay ang pagyuko ng kanyang ulo.
And the walls around me that broke down earlier are holding up again.
"Hindi ko sinadya, sorry." Walang ekspresyon kong sinabi at lumayo siya sa akin para makapasok ako sa loob ng kotse.
