Chapter 1: The Transferee 1

263 4 0
                                    

Chezkill Glimmohr Limson

NAKAKABAGOT ang mga diskusyon ng mga Prof. namin nawawalan ako ng ganang matoto lalo na kung ang mga tinuturo nila ay alam ko na.

Hambog!

Oo! Isa akong hambog! Hambog lang ako kung may ibubuga din naman ako.

Edi! Kahambugan nga!.

Ayst, nakakagulo naman o! Ano pa kasing pag-titiwalag ng isipan ko sa gusto ko. Nagtuloy-tuloy lang sa pagtuturo ang propesor namin, ang dami nyang dinada at mauuwi lang pala sa pagd-dismiss at may papasok na naman bagong propesor. Nasa panghuling section kami ng fourth year highschool, ipinagmamalaki kong ipapakilala Ang Section D .

Ang Section D ay ang huling section nabuo, nabuo hindi dahil sa kagustohan nang namamahala rito sa Rio High kundi kami mismong mga studyante! O! Ano kayo ngayon?! Wala! Hahahaha...ganyan katindi ang dulot namin sa namamahala nitong school nato. Ikaw ba namang estudyante nga pero dinaig pa ang guro sa daming alam! Syempre alam sa mga kalokohan. Everyone says highschool life is the most memorable and happiest part of being a student. Nandito na kasi lahat sa highschool, ang mga kalokohan, katalinohan, at iba pa. Diko na maisa-isa napakarami e.

Ang section namin ay may katumbas lamang ng 18 ka studyante. Bakit? Dahil sa kami nga mismo ang nakapag-buo nitong section nato ay kukunte lang din ang pumapasa sa standards ng section namin, kung meron mang nakakapasa ay gagawa ng paraan para malipat. Takot lang nila samin! Kaya naming gawing mesirable ang buhay studyante nila, gaya nang naranasan namin ng mga classmates ko ngayon. May lima kaming babae, dalawang bakla at labing isa kaming lahat na lalaki, I mean labing tatlo sana kaso bakla nga ang dalawa.

I'm Chezkill Glimmohr Limson, Kill nalang para short and I can make your life too short too. Di'ko maitatangging gwapo ako, may katangusan ang ilong, mahabang pilikmata (hindi ako bakla ha!), may mapupulang labi, nonal sa ibabang parte ng labi ko, medyo singkitin ang mata pero di mawawala ang pagka-pilipino ko. Syempre proud ako bilang isang pilipino! Kahit half pa'ko. At ang higit sa lahat ay ang magandang hugis ng mukha kong namana ko pa sa mga ninuno ko.

'Being proud to yourself is being sincere'

Tanginang! Motto yan!

Hindi ako yung tipo ng cold person like what I've read on some pocketbooks, ang nababasa ko kasi don ay parating cold ang mga lalaking bida sa istorya, walang pakialam sa mundo, at madalang kung makitungo o makipag-usap sa mga nakapaligid dito, cold nga diba! Singlamig at singtigas din yun ng yelo! Commonsense din!. Ako, ako kasi yung tipo ng lalaking hindi cold, hindi rin masyado akong nakikitungo sa nasa paligid ko yung tipong (topakin ako!) May mga time na mabait ako sa mundo may time din na salbahis! Oo salbahis talaga! Gumagawa ako ng mga bagay na naayon sa gusto ko, na kahit di na sang-ayonan ng lahat. Basta ako ay ako! Lumalamig lang ang timpla ko kung may bagay din na dapat pinanglalamigan. Pede ang magiging himlayan mo!.

Sa sobrang layo na nang nilakad nitong mapagmalaki kong utak, hambog kamo! Tsk. Namalayan ko nalang na tapos na ang diskusiyon namin para sa unang klase namin sa umaga and next will be our break time then dalawa nanaman na subject for morning sched. namin pagkatapos susunod ang lunch and last is the three sub. for our afternoon class.

Ang Section D  Barkada Series#1 (Ongoing)Where stories live. Discover now