GÜNEŞ AĞACI

BÖLÜM 8

IDA

Kalbindeki boşluk ve sızı kardeşi gibi olarak gördüğü arkadaşını bulamamasıyla birlikte artmıştı. Sanki karanlıkta orada tam yanında olanı bulamıyormuş gibi hissediyordu. Çevre dükkanları ve mağazaları aramış, çantası evde olmasına rağmen okula bile gitmişti. Ama yoktu. Sanki yerin dibine girmişti. Endişeyle ve umutla Reagan'ın evine geri döndüğündeyse Ginny'nin endişeli yüzünü gördü. Reagan evine de gelmemişti. Son çare olarak polisi aramak zorundaydılar.

Kapıyı açtıklarında iki polis kapının orada dikiliyordu. Ida ve Ginny polisleri içeri buyur ettiler.

"Siz Bayan Ginny olmalısınız" dedi polis

 Ginny "Evet benim, bu da kızımın arkadaşı Ida" dedi Ginny eliyle Ida'yı göstererek

Ida hiçbir tepki vermedi ama polis gözlerini kısıp ona şüpheyle baktı.

"Bayan Ginny beş dakika şurada konuşabilir miyiz?" diyerek yemek masasını gösterdi.

Ginny kafasını sallayarak "Tabii ki de" dedi ve yemek masasının oraya gittiler. Polisler Gİnny ile konuşurken Ida da koltukta oturmuş onları izliyordu. Polis gözlerini kısmış Ginny'in anlattıklarını dinliyordu. Diğer poliste elindeki küçük defterle not alıyordu. Ginny polislerle konuşurken ağlamaya başladı ve Ida kadının bu halini görünce içi parçalandı. Reagan Ginny'in tek ailesiydi. Şimdi ise tek ailesi ve kızı ortalıkta yoktu. Ginny'in ağlamasıyla birlikte Ida'nın da gözleri doldu. Şuanda ağlayamazdı. Ağlamak hiçbir şeyi çözmezdi. Ama elinden hiçbir şey gelmeyince de sinirleri bozuluyordu.

Gözleri polisle buluştu. Polis Ginny ile konuşurken arada sırada Ida'ya bakıyordu. Ya onun hakkında konuşuyorlardı ya da ondan şüphelenmişlerdi. Hangisi olması umurunda değildi ister şüphelensinler ister şüphelenmesinler o asla Reagan'a zarar verecek bir şey yapmazdı.

Yaklaşık on dakika sonra Ginnyle konuşmaları bitmişti. Ginny masadan kalktı ve salonun tekli koltuğuna ümitsiz bir şekilde kendini bıraktı. Elinde not defteriyle sıska ama uzun boylu ve dişlek olan polis yanına geldi peltek bir şekilde,

" Bayan Ida komifer Hardy fizinle konuşmak iftiyor (Bayan Ida komiser Hardy sizinle konuşmak istiyor)

Ida adamın söylediğini zorlukla anlamıştı "Tamam" dedi ve koltuktan kalkıp yemek masasında oturan bıyıklı, kel olan polisin yanına gitti.

Masaya oturduğunda polisin gözleri Ida'yı delip geçiyordu sanki suçu o işlemiş gibi, sanki Reagan'ın ortadan kaybolmasının suçlusu o gibi. Adamın öyle bir bakışı vardı ki Ida işlemediği suçu kendi üzerine alabilirdi. Avuçları stresten ter içindeydi.

Adam tam gözlerinin içine bakarak "Evet Bayan Ida siz Reagan'ın en yakın arkadaşısınız değil mi?"

"Evet"

"Peki okulda Bayan Reagan'dan nefret eden var mı şüphelendiğiniz herhangi biri?"

"Hayır"

"Bayan Reagan'ın sizden başka arkadaşı yok mu?"

"Hayır, yok" Ida kuruyan boğazını ıslatmak için yutkundu ama nafile.

"Peki Bayan Reagan hiç evden gitmek istediğini söyledi mi? Ya da onun gibi bir şey"

"Hayır"

"Peki siz Bayan Ida hiç Bayan Reaganla kavga ettiniz mi?"

"Hayır" polis bu soruyu büyük ihtimalle Ida'dan şüphelendiği için sormuştu. Ter içinde kalan elini pantolonuna sildi ve derin bir nefes aldı. Bu sorgudan bunalmıştı.