The Lost Helianthus (COMPLETED)

Chapter Twenty Nine

"Hoy, Asher." Iyon agad ang bungad ko sa kanya nang sagutin niya ang tawag ko.

"Ano ba yan, ala-sais pa lang ng umaga. Bakit ka tumatawag?" He complained. His voice was raspy, kinda makes me think that he has woken up from his sleep and I was the cause of it. Feeling ko ay nakabusangot siya but I don't care. Mas maiinis siya dahil iisipin niyang sobrang babaw ng rason ko.

Pero mas mababaw siya kung iisipin niyang ganoon nga. What I'm about to say is for the benefit of the whole country.

Instead of hearing his whole ranting, I proceed to my main goal. "Nagparehistro na ba si Aseya?"

Narinig ko ang pagmura niya kaya automatikong umigkas ang isa kong kilay. How dare he cuss on the line. Ako lang dapat may karapatan gumawa no'n. Kung hindi nakadirekta ang mura niya sa akin, ididirekta ko sa kanya. But maybe next time. Hinayaan ko muna siyang mainis. I really should try calling him early in the morning. I found ways how to irritate the hell out of him.

"What the fuck, Myra Solanna? Tinawagan mo ako umagang-umaga para lang diyan?"

"Hindi lang iyan nila-"lang" lang," mariin kong sabi. "I'm asking you a question so you should answer it. I don't have the time to listen to all your rantings."

Natahimik siya sandali bago bumuntong-hinimga. "Hindi pa."

It's my turn to sigh. "Two weeks na lang, deadline na ah." His youngest sister, Aseya, has already reached the legal age and has the power to vote but she's not thinking of utilizing it this election.

I don't get people like that. Kabataan ang boses ng bayan pero hindi nila ginagamit ang boses o karapatan nilang bumoto para mag-udlok ng tamang kandidato sa mga karampatang posisyon. Hindi naman puwedeng magreklamo ka nang magreklamo pero hindi ka pala bumuboto. What if that single vote from you can change the whole country?

We shouldn't rely to the platform of others who promises us change. It's just their strategy because they know that we are starving for change. They are grabbing the chance and we shouldn't risk the future because of that.

We should put in our mind that change starts within us and those candidates are just relying on us. Sa atin nakasalalay ang kapalaran ng bansa. Sa atin nakasalalay ang pagkakaupo ng isang tao. Sa atin, sa boto natin. Sa kamay natin nakasalalay ang lahat kaya kailangan maging wais rin tayo kung sino ang karapat-dapat na mamuno para sa atin.

We should have already learned from the mistakes of all the past government. We don't want to repeat history again.

Sana nga lang matitino rin ang mga tatakbo kasi kung hindi, ewan ko na lang. Titira na talaga ako sa ibang bansa.

"Tinatamad daw siya." Bakas na sa boses niya ang pagkainip pero hindi ko iyon pinansin.

"Pilitin mo."

"Hindi iyon magpapapilit. Matigas ulo no'n kaysa sa akin."

Tumaas ang kilay ko dahil sa narinig galing sa kanya. It's impossible. He's the  most hard headed human I've met, as far as know. If frim the scale of 1-10, ang rate ng katifasan ng ulo ng kapatis niya ay 10, then his rate was probably 15.

"Bibigyan ko ng pera si Aseya kung magpaparehistro siya."

Natigilan si Asher sa narinig ngunit jagsalita rin kinalaunan. "Sasabihin ko mamaya."

"May ginagawa ba siya?"

"Wala siyang pasok ngayon. Siguro, wala."

"Five thousand, maximum amount. Iyon ang maibibigay ko ngayon kung magpapa-register siya today. Magde-decrease ng five hundred every day hanggang kung ano ang matitira ay iyon lang ang mabibigay ko."