Konoha'ya düzenlenen bir saldırı barış dönemini tehlikeye atar. Soruşturmaların hedef gösterdiği kişi, Mitsuki'nin bir anda ateş hattına düşmesine neden olur - bir yanda değer verdiği insanlar, diğer yanda da onu bir katilin oğlu olarak görmeye başl...
Babası hızlı hızlı yürümeye devam ederken Sarada kafasının içinden hesap yapıyordu. Hastanenin dışına çıkmak üzereydiler, Boruto'nun tam önlerinde, Hokage'nin kollarında olduğunu görebiliyordu.
"Baba..." diye fısıldadı, sesi hıçkırıklardan dolayı alçak ve kaskatı çıkıyordu, gözlerinden hala yaş süzülüyordu. "Bir buçuk dakika geçti... L-lütfen, geri dönelim..." Sesi cılız bir hal aldı. "Bilmek zorundayım..." cümlesini tamamlayamamıştı, ama Sasuke yine de durmadı.
"Baba..." dedi Sarada, sesi isterik bir ton almaya başlamıştı. "Lütfen, y-yalvarırım...Onun yanında olmalıyız..."
"Annen onun yanında." dedi Sasuke sadece yürümeye devam ederken.
"Hayır! Baba lütfen!" Gözlerini sımsıkı yuman Sarada ayaklarıyla ittirerek babasından kurtulmaya çalıştı. Sonra bir anda yüzüne temiz, soğuk bir hava akımının çarptığını ve saçlarının savrulduğunu hissetti.
Kızından yeni gelen güç akımı karşısında şaşkınlığa uğrayan Sasuke hafifçe kaşlarını çatarak ona baktı...
Gördüğü şey, gözlerinin hafifçe büyümesine neden oldu. Kızın göz bebekleri yerinde belli belirsiz bir çiçek formu duruyordu...
Bir an neredeyse gerçekten duracaktı. Hayır, daha çok erkendi...
Dışarı çıktıklarında onu yere indirdi ama bir eli hala sımsıkı omzundaydı, bırakır bırakmaz içeri koşmayacağından emin olmak istiyordu.
"Baba lütfen bırak beni!" diye bağırdı kız.
Biraz önce gördüğü şey onu fazlasıyla endişelendirmiş olmasına rağmen, "Sarada, sakinleşmen gerekiyor," dedi adam sakin sakin.
"Nasıl?! Nasıl sakin olayım!? O içerde, ölüyor!"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Annen ve doktorlar ellerinden geleni yapıyorlar. İçerde olsan bile yapabileceğin hiçbir şey yok."
"Umurumda değil!" diye haykırdı kız, tir tir titriyordu. "Bize ihtiyacı var!"
"Yapabileceğin hiçbir şey yok." diye tekrarladı adam kararlı bir şekilde. "İçerden yeni bir haber gelene kadar burada kalacaksın. Şimdi her şey ona bağlı, içerde olman yada ortalığı ayağa kaldırman bir şeyi değiştirmeyecek. Sakinleş."
Boruto hala sıkı sıkı babasının kıyafetlerine tutunuyor ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu, biraz önce gördüğü şeyler aklından bir türlü çıkmıyordu, yakın zamanda unutacak gibi değildi... Mitsuki'nin kendi elini tutmaya çalışan eli, son sözleri, başının yana düşmesi ve elinin elinden kayması... Bütün bunlar, Boruto'nun babasına daha sıkı tutunmasına neden oldu.
Sarada ve sensei'si arasında geçen tartışmayı duyuyordu ve kendisi de bir şeyler söylemek, çocukluk arkadaşına destek vermek istiyordu ama bir türlü kelimeleri birleştiremiyordu.
