ROADTRIP 2 (Op weg naar jou) 18+ ✅

porto

We komen aan bij de plek waar de tuktuk dingen staan. Naast elke kar staat een man. Zodra ze ons zien komt er één naar ons toe "good morning gentlemen, what can I do for you?" vraagt hij "we want a ride with a tuktuk" zegt Roan. De man lacht en knikt voor hij ons naar 2 van die karretjes brengt. Ik ga er in één zitten en let er niet op wie er naast me zit al kan ik het wel raden aangezien Lex en Roan in de andere zitten

De man die dit ding bestuurt heeft ons een glas port gegeven en eigenlijk wilde ik het niet drinken, maar ik doe het toch. In één keer drink ik het glaasje leeg zodat ik me wat minder bewust ben van Morris. Die hoop is natuurlijk hartstikke vals, want af en toe schuift zijn been tegen de mijne waardoor ik de warmte door me heen voel stromen. Het karretje is zo smal dat we praktisch tegen elkaar aan geplakt zitten al proberen we wel allebei dat ruimte tussen ons te houden.

De man rijdt door een smal straatje en verteld ons van alles waar ik niet naar luister. Mijn ogen zijn zo zwaar dat ik ze niet meer open kan houden. Ik leg mijn hoofd achterover en sluit mijn ogen om al snel in slaap te vallen. Zodra ik slaap zie ik ze voor me.

"Dus hebben jullie goed gesport vanmorgen?" grijnst Lorenzo "heerlijk" zeg ik "dat zal best, ik hoorde jullie kreunen toen ik voor in de zaal stond" zegt hij "hoe weet je zo zeker dat wij het waren?" vraagt Julian "omdat ik jou zijn naam hoorde kreunen" zegt Lorenzo "en bovendien weet iedereen dat jullie elkaar doen"

"wtf is dat?" roept Fabian "ik weet het niet" zegt Julian die het stuur steviger vast houd "ik weet niet wat het is" zegt hij "PAS OP!" roept Lorenzo vlak voor ik een ontzettend harde knal hoor.

Mijn ogen schieten open en meteen ben ik in paniek "stop!" zeg ik "stop alsjeblieft" de tranen stromen sneller "stop nou, laat me eruit" smeek ik "alsjeblieft." Ik hoor Morris iets tegen de man zeggen die dan de kar stopt. Ik strompel eruit en loop er zover ik kan bij uit de buurt. Ik zie niet waar ik heen ga want mijn zicht is wazig van de tranen. Zodra ik op een veilige afstand ben laten mijn benen me in de steek en val ik op mijn knieën

Ik hoor hem achter me aan rennen en wanneer ik op de grond zit schuift hij zich voorlangs tegen me aan. Zijn armen gaan rond me heen en trekken me dicht tegen zich aan "sstt dak, het komt wel goed" zegt hij "stil maar ik ben bij je oke" sust hij me. Ik sla mijn armen rond zijn middel en snik tegen hem aan tot ik een beetje kalmeert en geen tranen meer over heb

Ik ben volledig uitgeput door mijn actie en ik merk dat mijn lichaam even niet wilt. Het laat me in de steek nu wanneer ik het nodig heb. Morris heeft me nog steeds dicht tegen zich aan. Dus misschien is dat het. Mijn lichaam wilt niet dat hij me los laat. Ik ben nog steeds tot over mijn oren verliefd op hem en ik heb altijd gedroomd dat hij er zou zijn als ik terug kwam, maar misschien zijn we allebei te veel veranderd om het nog te laten slagen

"Kom we gaan naar de andere" zegt hij na een tijdje. Ik knik en sta langzaam op. Lex en Roan komen zelf al aangelopen naar ons "wat is er gebeurd? We weten bezorgd toen die man zonder jullie terug kwam "sorry" mompel ik "ik raakte in paniek" beken ik "waarom?" vraagt Lex "het is maar een tuktuk" ik schud mijn hoofd "het was mijn droom" zeg ik om ze duidelijk te maken dat het niet aan die kar lag "heb je ze vaak?" vraagt Morris "elke nacht" zeg ik eerlijk

"Kom we gaan naar de wijnproeverij" zegt Lex "ik wil naar huis" zeg ik "ik ben niet gezellig" ze schudden allemaal hun hoofd "je gaat gewoon mee en wijn drinken en wanneer je er klaar voor bent ga je ons eerlijk vertellen wat the hell er met jou gebeurd is, want dan kunnen wij ons aanpassen en het voor jou zo goed mogelijk maken" zegt Roan

Uiteindelijk lopen we terug naar de auto en al snel merk ik dat iedereen er al in zit en dat de enige plek weer rechts achter is. Ik loop om en trek de deur open om Lex te zien "wil je alsjeblieft opschuiven" vraag ik. Hij kijkt me even aan maar doet dan wat ik vraag. Ik stap in en doe snel mijn gordel om voordat Morris weg rijdt

De wijn smaakt me prima. Elk glas dat ik krijg gaat met één slok leeg "het is de bedoeling dat je het uitspuugt" zegt Morris "dat is zonde" zeg ik bij het volgende glas "je word dronken" zegt hij waardoor ik mijn schouders op haal "dan vergeet ik het misschien" mompel ik. Ik weet dat hij me gehoord heeft maar hij zegt niks. Ik weet niet wat die jongens hebben. Normaal houden ze nooit hun mond dicht en gaan ze overal op in. Na het laatste wijntje heb ik hem goed hangen en brengen de andere me terug naar de caravan. Ik word op bed gelegd met de deken over me heen "welterusten"

"Ik meende het niet Dak. Je weet toch dat ik jou wil" zegt hij in mijn oor. Zijn gezicht ligt in mijn nek, zijn armen zijn rond me heen. Mijn rug tegen zijn borst aan "je mag niet boos op me zijn schatje. Ik was je maar aan het plagen" zegt hij. Ik zucht en draai me om in zijn armen. Zodra zijn gezicht in beeld komt kus ik hem. Zijn tong speelt met de mijne in een zoen waar mijn tenen van om krullen

"Draai je eens om" zegt hij. Ik doe wat hij zegt en sta nu met mijn rug naar de auto toe. "Ik zal je laten zien hoe graag ik je wil" zegt hij wanneer hij zich voor me op zijn knieën laat zakken. Ik maak mijn broek los en haal mijn pik eruit. Morris pakt me vast en zuigt me diep zijn mond in "mm" hum ik. Hij doet dit zo lekker