ROADTRIP 2 (Op weg naar jou) 18+ ✅

2

"mannen, jullie gaan vandaag een pakketje ophalen bij het Amerikaanse leger aan de andere kant van de stad. Dit betekend dat jullie dwars door de stad heen moeten en dus dreigt er ten alle tijden gevaar. Ik wil dat jullie ogen in je achterhoofd hebben en alle kanten die je ziet in de gaten houd. Bescherm je collega en let goed op jezelf" zegt onze commandant

Allemaal knikken we wanneer we naar de auto lopen en instappen. Julian rijdt. Lorenzo zit naast hem. Ik zit rechts achterin en Fabio zit links achterin. Er rijdt nog een auto met ons mee met ook 4 jongens. Allemaal zijn we tot aan ons tandvlees gewapend dus ik maak me vrij weinig zorgen.

De rit duurt 20 minuten dus we zijn er zo. Het enige dat ik freaky vind is dat we over zandweggetjes moeten. Je weet nooit wanneer er hier iets af gaat. Ik begrijp echt niet waarom mijn vader wilde dat ik dit ging doen. Dat zijn zoon zijn leven op het spel zet. "Dakota?" ik schrik op uit mijn gedachten en kijk naar Fabio "het is niet de tijd om te dromen nu" zegt hij "dat weet ik, sorry" zeg ik meteen. Ik wil niet in de problemen komen als hij het tegen de commandant zegt

"Here is the package. Bring it to your commander as soon as possible" zegt de man tegen ons. Allemaal knikken we en gaan we terug naar de auto. "Dus hebben jullie goed gesport vanmorgen?" grijnst Lorenzo "heerlijk" zeg ik "dat zal best, ik hoorde jullie kreunen toen ik voor in de zaal stond" zegt hij "hoe weet je zo zeker dat wij het waren?" vraagt Julian "omdat ik jou zijn naam hoorde kreunen" zegt Lorenzo "en bovendien weet iedereen dat jullie elkaar doen"

Lorenzo en Julian lachen om dat laatste en letten totaal niet op wat er om hun heen gebeurd. Ik hoor Fabian naast me zuchten "jullie zijn een stel kleuters" zegt hij "wat boeit het nou dat hun elkaar neuken" ik kijk naar Fabian en zie hem met een frons op zijn voorhoofd naar de andere kijken "wat reageer je pittig Fabian" zegt Lorenzo "je bent toch niet jaloers zeker?" lacht hij "nee hoor, als ik een pik in mijn kont wil dan word het de jouwe lieveling" knipoogt hij

Ineens begint de auto te schudden "wtf is dat?" roept Fabian "ik weet het niet" zegt Julian die het stuur steviger vast houd "ik weet niet wat het is" zegt hij "PAS OP!" roept Lorenzo vlak voor ik een ontzettend harde knal hoor. De auto vliegt omhoog van de weg af en komt met een enorme klap op de bovenkant terecht

Mijn hoofd bonkt en ik voel dat er iets warms overheen stroomt. Mijn ogen hebben even nodig voor ze zich kunnen scherp stellen. Voor in de auto achter het stuur zit Julian. Zijn hoofd hangt in een rare hoek, er stroomt bloed uit zijn hoofd en oor. Lorenzo ligt met zijn hoofd tegen de ruit aan. Meer kan ik niet zien want ik zit achter hem. Wanneer ik naar Fabian kijk word ik meteen misselijk. Zijn gezicht is voor de helft weg geblazen en zijn lichaam is bedekt met bloed

Ik wou dat ik het niet gedaan had. Dat ik mijn ogen dicht had gehouden. Ik voel mijn ribben wanneer ik adem haal. Mijn been doet zeer en mijn arm lijkt gebroken. Ik probeer me op iets anders te focussen. Ik moet dit buiten sluiten, voor het eerst in maanden sta ik mezelf toe aan Morris te denken. Ik zie hem voor me met zijn prachtige groene ogen en rode haar

"Morris kunnen we even praten?" vraag ik hem waarop hij knikt "wat is er?" vraagt hij wanneer we door de school heen naar een leeg lokaal lopen. Ik doe de deur open en loop achter Morris aan naar binnen. Hij lijkt een beetje zenuwachtig te zijn, maar dat lijkt hij de laatste tijd vaker wanneer ik in de buurt ben.

"Ik wil je iets vragen en ik zou heel graag willen dat je me een eerlijk antwoord geeft" zeg ik. Morris knikt "oké wat is er?" vraagt hij "ben je verliefd op me?" vraag ik hem op de man af. Ik zie zijn wangen rood worden wanneer zijn hoofd naar beneden zakt. Zijn ogen op zijn schoenen gericht "Morris?" vraag ik "ja" zegt hij zonder op te kijken

Ik zie dat er tranen over zijn wangen rollen "ben je nu mijn vriend niet meer?" vraagt hij "natuurlijk wel" zeg ik meteen. Ik stap op hem af en trek hem in mijn armen "ik zal altijd je vriend blijven Morris. Hoe vaak je ook verliefd op me bent" zeg ik. Morris snikt tegen me aan en zegt niks. Zijn handen liggen tegen mijn borst met zijn gezicht daar tegen aan. Het is schattig

Ik haal zijn gezicht van zijn handen en laat hem naar me kijken. Zijn groene ogen rood omrand van zijn tranen. Ik veeg ze weg met mijn duimen en voor ik mezelf kan tegen houden kus ik hem. Ik kus de jongen die verliefd op me is. Ik de populaire meisjes magneet kus mijn vriend die op me valt. Zijn tong komt tegen de mijne aan wat er voor zorgt dat er elektrische schokken door mijn lichaam gaan

Mijn lichaam maakt rare bewegingen tegen hem aan en lijkt een eigen wil te hebben "Dakota" zucht hij wanneer ik zijn lippen vrij laat. Zijn vingers wrijven er over heen waardoor ik nog meer schokken krijg. Nog eens maakt mijn lichaam zo'n rare beweging "waarom deed je dat?" vraagt hij "dat weet ik niet" zeg ik eerlijk "maar ik wilde het"

Hij trekt me nog eens tegen zich aan en nu is hij degene die onze zoen domineert. Nog meer schokken gaan er door me heen wanneer zijn handen mijn lichaam voelen. Mijn lichaam schokt, maar het lijkt niet door Morris te komen. Het komt van iets anders. "Je moet wakker worden Dakota. Voor mij. Je moet wakker worden voor mij" zegt hij

"WE HEBBEN EEN HARTSLAG!"