"Günlerdir beni bana anlatmış. Bana bahsettiği sevdiği o kız benmişim! "
Tüm hakları bana aittir...
Kapak tasarımı bana aittir.
Başlangıç: 24 Mayıs 2021
Rüzgar ateşi körüklerse aşk olur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ulan adama bak. Köklerini her yere salmaya niyetli galiba." Abimin alaycıl cümleleri ne yalan söyleyeyim komiğime gidiyordu. Bir yandan da çok şaşkındım. Resmen bir kuzenimiz vardı. Hemde yarı Almandı. Yengemin çocuğu olmuyordu. Yani çocukları yoktu. İkisinin de daha doğrusu özellikle yengemin çocuklara hasret olduğunu biliyordum. Yengem ne kadar da amcamla, sülaleyi birbirine düşürmüş olsada ne yalan söyleyeyim severdim. Bundan sonra olacakları çok merak ediyordum açıkçası. Amcam yengemi resmen aldatmıştı. Yengemin tepkisini tahmin edebiliyordum. Kabullenmişti muhtemelen."Annemler bir eve gelse de işin aslını astarını bir öğrensek."dediğim de abim beni onayladı."Adam o kadar sülalenin ağzına sıçtı. Şimdi de gayrı meşruh çocuğu çıktı desene." Saat gece yarısına geliyordu. Okul olmadığı için bu saate kalmıştım. Yoksa normal de çoktan uyumaya gitmiştim.
Ben abimle böyle konuşurken Eren abi ve Oğuz oyun konsolu ile oynuyordu. İkisinin de umurunda olduğu söylenemezdi. Rüzgâr abi de sessiz bir şekilde oturmuş abimle beni dinliyordu."Umarım kuzeniniz benim yaşımda ve kızdır. Erkek de olabilir. Ay ikisi de olsun."dedi Oğuz. Gözleri hem tv de hem de bizdeydi. Bunu demesiyle aklıma anneme kuzenimizin cinsiyeti neden sormadığım geldi.
Hemen de kuzenim falan demeler. Ne oluyoruz Nehir hanım?
Abim,"He zaten sana bakacaktı."dedi alayla. Eren abi,"Ben kız olsam kendime bakardım."dedi egoistçe. Gözlerimi devirirken,"Belki erkek Allah Allah. Kendi kendinize gelin güvey oldunuz."dedim. Bildiğim kadarı ile annesi onu Türkiyeye göndermiş biraz da babasını tanıması gerektiğini söylemişti. Daha da bir şey bilmiyordum. "Düşünsenize amcamın huy olarak tıpa tıpıymış."dedi abim. Gözlerimi büyüttüm.
"Bir Zafer Erdem yetiyor zaten. İkinciye hiç gerek yok!" Rüzgâr abi sessizliğini bozdu."Bu adamdan niye bu kadar haz etmiyorsunuz?"dedi. Omuz silktim. "Haz etmemek değilde garez almak diyelim. Tüm sülale zamanında yaptıklarından dolayı ona kin gütmüşler." Oğuz gözlerini ekrandan ayırmadan,"Niye len ne yaptı ki?"diye sordu. Bu çocuk hem konuşup hem nasıl oyun oynuyordu aklım almıyordu.
"Hepimizi dolandırdı diyelim."Eren abi inanamazca baktı."Adama bak be. Nitelikli dolandırıcı çıktı ha."Abim,"Hikâyeyi duysan buna da şükür edersin."dedi ve soğuyan çayını başına dikti."Anlat lan merak ettim."dedi merakli sesiyle. Abim derin bir nefes verdi,"Tamam bekle anlatacağım." deyip bardağı bana uzattı. "Nehir şunu tazele."
"Tabi abicim. Sen yeterki iste."dedim iğneleyici tonumla."Sanki camdan aşağıya atla dedik."dedi ters ters bakarak. Gözlerimi devirip elinde ki bardağı kibarca (!) aldım. "Sen söylersen onu da yaparım tabi." Paşam ne isterse hemen yapardım. Yeter ki o istesin öyle değil mi?(!)Rüzgâr abinin bardağının boş olduğunu görünce onunda bardağını aldım.Ardından çayları doldurdum. Ve hem abime hem de Rüzgâr abiye uzattım. Rüzgâr abinin, "Teşekkür ederim."demesiyle gülümsedim. "Rica ederim ne demek."deyip abime baktım. Bu bakışım,'Ondan biraz örnek al.'demekti.
