Boyfriend{Completed}

[12][end]

                       အပိုင္း{၁၂}

ေစာခန္႔ရန္၏အိမ္မွ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ မနက္ခင္းေလးတစ္ခု။

"ေဟ့ ေရခ်ိဳးေနတာမၿပီးေသးဘူးလား?"

"ေဟ့ သြားတိုက္တံကို အဲ့ေပၚမတင္နဲ႔"

"ေဟ့ ဘာလို႔ ေစာင္ကိုျပန္မေခါက္ခဲ့တာလဲ?"

"ေဟ့ ဒီမွာ ပန္းကန္ေတြေဆးထားတာ မေျပာင္ေသးဘူး"

"ေဟ့ မုန္႔ခြံေတြကို အဲ့မွာမလႊင့္ပစ္နဲ႔"

""ေဟ့"" နဲ႔အစခ်ီေသာ စကားေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ေျပာရၿပီးေနာက္ ေစာခန္႔ရန္ ပင္ပန္းစြာ ဆိုဖာေပၚကို ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်မိေတာ့၏။

စာသင္ခ်ိန္မရွိတဲ့ေန႔ေတြက တကယ္ကို ငါ့အတြက္ ငရဲလိုပဲ..

ေစာခန္႔ရန္က အရမ္းကိုစည္းကမ္းရွိၿပီး တိက်ေစ့စပ္တဲ့လူထဲမွာမပါပါေခ်။ သို႔ေသာ္ သ်ွားစစ္ယံကေတာ့ တကယ္ကို လက္လန္သည္။ ဘာလုပ္လုပ္အခ်ိဳးမေျပ။ ဟိုဟာလုပ္လဲ ေျပာရျပန္ၿပီ။ ဒီဟာလုပ္လဲ ေျပာရျပန္ၿပီ။ ဟူး...

ေစာခန္႔ရန္မွာ ပါးစပ္ကသာ ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ေျပာေနေသာ္လည္း လက္ကေတာ့ ေနာက္ကေန အကုန္လိုက္လုပ္ေပးေနတာခ်ည္းပင္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူက သူ႔ကိုယ္သူ စိတ္ညစ္ေနရတာ။ ပိုၿပီးစိတ္ညစ္ရတဲ့အခ်က္ကေတာ့ "အခ်ိဳးမေျပတာေလးကိုက ခ်စ္စရာေလး"ဟု ခံစားမိတဲ့အခ်ိန္ေတြပင္။

အားး....တကယ္ကို ရူးေတာ့မွာပဲ...

အခုလဲ သ်ွားစစ္ယံတစ္ေယာက္ ဆိုဖာေရွ႕က စားပြဲခံုေပၚမွာ ပံုေတြထိုင္ဆြဲေနသည္။ ေရာင္စံုခဲတံေတြနဲ႔ ကိရိယာတန္ဆာပလာေတြက ရႈပ္ပြလ်က္။ လံုးေခ်ၿပီး လႊင့္ပစ္ထားတဲ့ စကၠဴစုတ္ေတြလဲ ရွိေနေသးသည္။

ေစာခန္႔ရန္ ထိုေကာင္ေလးပံုဆြဲေနတာကို ၾကည့္ေနရင္း သူအရင္တုန္းက ဒီဇိုင္နာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ျပန္အမွတ္ရလာသည္။

ဒါေပမယ့္ သူအခုဆြဲေနတာ အက်ၤ ီပံုမဟုတ္ပါဘူးေနာ္..

••• ••• ••• •••••••••• ••• ••• ••• •••••••••• ••• ••• •••