Kiss Me, Cole (Part 1) [IN EDITING ]

Cole (4)

Note: Translations for the dialogues in other languages is at the end of the chapter.

==========

"But... I don't know that school, Vasya! Why would I let my baby go there?"

Napangiwi ako sa huling tinuran ni Mommy. Tama nga ang sinasabi ng iba na hindi magandang nakikinig sa usapan ng may usapan at makakarinig ka ng mga hindi mo gusto. Mag-Grade 7 na ako! Hindi na ako baby.

Napa-buntong-hininga na lang ako at ipinagpatuloy ang lihim na pakikinig mula rito sa labas ng study ng mga magulang ko. Dumating na ang acceptance letter mula sa J.A. Florentine Highschool at kagaya ng inaasahan ko, hindi iyon ikinatuwa ng Mommy.

"Ezzie, I've heard good things about that school," sagot ng Daddy. Nagulat ako na kilala ng Daddy ang eskuwelahang gustong pasukan ni Theo.

"Good? Good lang? Valentine deserves better than good!"

Muli na naman akong napangiwi. I hate that name! Kung puwede nga lang na hindi ko na 'yon isama sa tuwing sinusulat ko ang aking pangalan magiging sobrang saya ko.

"Well, then, that school has a great reputation." Ang lumanay pa rin ng boses ng aking ama habang ang nanay ko ay papunta na sa pagiging hysterical.

"It's a public school, Vasili. Public! What is that compared to the Eagleridge? Resources. Klase ng mga estudyante? Network connection?"

And, there it is. Ang totoong dahilan kung bakit tutol ang aking ina na hindi ako sa Eagleridge magtapos ng secondary education ko.

"It would be a different kind of experience for our son, honey." Nakapinid man ang pinto, rinig na rinig ko pa rin ang snort of disgust ni Mommy na ikinatawa naman ni Daddy. "If it is any consolation to you, I heard that Theo got accepted, too." Idinagdag iyon ni Daddy na lalong ikinainis ng nanay ko. Hindi naman sikreto ang pagka-disgusto ng aking ina sa matalik kong kaibigan.

"Sus. Baka nga 'yang si Theo ang pasimuno ng pag-apply diyan sa eskuwelahang iyan. That's so like him. At 'yang anak mo naman na 'yan sunod-sunuran din."

"Don't talk like that about that child."

Malumanay pa rin ang pagkakasabi niyon ni Daddy pero may halo ng diin. Kung ako ang nandoon sa loob ng kuwarto, ganoon din ang magiging reaksyon ko. Hindi naiintindihan ni Mommy kung ano si Theo. Hindi iyon dahilan para pag-isipan niya ng hindi maganda ang kaibigan ko.

"I'm sorry, Vasya. I don't know why that child rubs me wrong. Maybe because I see Fyodor in him."

"Na siyang dapat naman dahil mag-ama sila."

"You are not hearing me, Vasili. I see Fyodor in Theo and you in Valentine. I am scared. Paano kung sa huli kuhain pa rin ng mundo ninyo ang mga bata? We are not going to live forever. Paano kung wala na tayo at saka sila dumating?"

"All the more reason that the two children stay together. We have always been strongerer together. If what you say is true, that Cole and Theo are like Fyodor and I, they will survive whatever is coming. Survive and prevail."

Matagal na katahimikan ang namagitan sa mga magulang ko. Akala ko doon na nagtatapos ang lahat pero muling nagsalita si Mommy. "Fyodor is still in. You must know that."

"The life stays with you, Esmeralda. We do what we can to survive, to find peace, wherever we can."

"You? Are you still in, Vasili?"

"Honey, I am a doctor. I was never in."

"You, my man, always has been a beautiful liar."

Humalakhak lang ang Daddy.